Πρεμιέρα με τη Νέα Σαλαμίνα στο ΓΣΠ. Χύνει κιλά ιδρώτα, (από την αγωνία και το άγχος κυρίως), περνά τον κόσμο από καρδιογράφημα και καταφέρνει τελικά και κερδίζει με 5-3, ανατρέποντας το 0-3 του πρώτου μέρους, στο ενενήντα. Πάει μετά στο Δασάκι και χάνει (0-1), έρχεται ξανά στη Λευκωσία και παραχωρεί ισοπαλία στη Δόξα (1-1). Προηγείται στο 36’ και δέχεται γκολ, στο πέμπτο λεπτό των καθυστερήσεων. Ισοπαλία στη συνέχεια στο ντέρμπι με την Ανόρθωση (0-0) στη Λευκωσία, με καλή απόδοση, την καλύτερη φετινή.
Του Πέτρου Παπαγιώργη, 24sports.com.cy
Μετά, οδεύει στο Παραλίμνι, όπου συναντά την ουραγό και χωρίς βαθμό, Αγία Νάπα. Προηγείται μέχρι το 28’ με 2-0, δέχεται γκολ στην πορεία και καταφέρνει να κερδίσει (2-1) με μπόλικο αγκομαχητό, νοιώθοντας τεράστια ανακούφιση με το σφύριγμα της λήξης.
Αυτό είναι το αγχωτικό περιβάλλον, μέσα στο οποίο «ζει» η ΟΜΟΝΟΙΑ από την αρχή του πρωταθλήματος. Δια μέσου μάλιστα, ενός προγράμματος, που θεωρητικά περιελάμβανε, περιορισμένο βαθμό δυσκολίας. Οι παίκτες της ομάδας, στο ματς με την Αγία Νάπα, μπήκαν στο γήπεδο, λες και ετοιμάζονταν να πάνε σε κηδεία.
Το φαινόμενο αυτό δεν είναι φετινό. Πέρυσι για παράδειγμα, σε ολόκληρο το πρωτάθλημα, η ΟΜΟΝΟΙΑ πήρε μόνο δυο νίκες, χωρίς το σκηνικό να είναι αγχώδες. Η μια ήταν κατά την 14η αγωνιστική, στις 14 Δεκεμβρίου του 2014, που κέρδισε τη Νέα Σαλαμίνα στο ΓΣΠ με σκορ 3-0, με τα γκολ των Κιρμ στο 43’, του Ποτέ στο 53’ και του Ρούμπιο στο 90’. Η άλλη, ήταν στις 17 Μαΐου του 2015, την ένατη αγωνιστική των πλέι οφ και πάλι στη Λευκωσία που κέρδισε τον Ερμή με 7-1 (σκόρερ οι Σκέμπρι 27′, Κιρμ 35′, 85′ Ασίς 35′, Γκουλόν 40′ , 71′ Ποτέ, 76′).
Το άγχος είναι μόνιμος σύντροφος και έχει ως αιτία την αταίριαστη προς την ιστορία της ομάδας, προσφερόμενη αγωνιστική και επιτευγμάτων εικόνα, των τελευταίων χρόνων.
Υπάρχει αντίδοτο; Το όπλο που υπάρχει, είναι αυτό της αισιοδοξίας. Όταν ένας άνθρωπος νοιώθει ψυχικά άσχημα, καλλωπίζεται, ντύνεται και μετά πηγαίνει μπροστά στον καθρέφτη και βλέπει το πρόσωπό του.
Τότε ξαναβρίσκει την αυτοπεποίθησή σου. Να λοιπόν τι χρειάζεται η ΟΜΟΝΟΙΑ, που είναι προικισμένη από την ιδιοσυγκρασία και το γενότυπό της να είναι αισιόδοξη. Χρειάζεται καλλωπισμό και κοίταγμα μπροστά στον καθρέφτη της ιστορίας της. Τον καθρέφτη, που της δείχνει το τι μπορεί να πετύχει, όταν αποβάλει από πάνω της, τις ασχημίες που φέρνουν απαισιοδοξία.
