Μετά το πρώτο 5λεπτο που μπήκαμε νωθρά, η ΟΜΟΝΟΙΑ ανέβηκε. Την πρώτη της μεγάλη ευκαιρία την έκανε γκολ, λίγο αργότερα ζευγάρωσε τα τέρματα της στην κόντρα. Με ένα Μπαντιμπάγκα δαιμονισμένο, έφερε το παιχνίδι στα μέτρα της και όλοι αισιοδοξούσαμε πως το ξέσπασμα είναι επιτέλους εδώ, το ματς που θα αποτελέσει εφαλτήριο για τη συνέχεια.
Αντί τούτου και ενώ χωρίς να θέλξει η ομάδα με την απόδοση της είχε πλήρη έλεγχο του αγώνα, ξαφνικά το ματς γίνεται ντέρμπι. Η Αγία Νάπα σκοράρει, η ΟΜΟΝΟΙΑ μοιάζει πολύ κουρασμένη ψυχολογικά για να επιβληθεί και μας ζώνουν μαύρα φίδια. Στο τέλος το κακό δεν έγινε, η απόδοση όμως από το γκολ για μετά, ήταν αρκετή να βάλει σε σκέψεις τον κόσμο. Τέτοια ματς, τα σκοτώνεις, για χίλιους λόγους.
Πρώτα από όλα για να μην χάσεις στο τέλος βαθμούς, αυτό το γλιτώσαμε. Πολύ περισσότερο όμως, γιατί όταν τελειώνεις τα παιχνίδια με τους δικούς σου όρους, κερδίζεις σε ψυχολογία, σε νοοτροπία και σε δυνάμεις. Μάθημα για το μέλλον λοιπόν και ελπίζουμε στο επόμενο ανάλογο ματς να δούμε βήματα προόδου.
