Ο γράφον δεν είναι οπαδός της Λίβερπουλ. Δεν είναι ούτε της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, οπότε μπορεί να κρίνει αντικειμενικά και να πει ότι ο Γιούργκεν Κλοπ είναι ένας προπονητής που αποδεδειγμένα, μέσω αποτελεσμάτων, μπορεί να κτίσει ομαδάρες από το μηδέν, καθώς και ότι τα πάντα στις ομάδες του, ξεκινάνε από τη νοοτροπία. Είναι ένας προπονητής τρελός, αλλά απόλυτα ρεαλιστής. Το απέδειξε άλλωστε και χθες κατά την παρουσίαση του. Έκανε ξεκάθαρες τις ιδέες του και το τρόπο που θα “σκέφτεται” ο σύλλογος στο διάστημα που θα είναι εκεί.
Πόσο ταιριάζουν σε μας, την ΟΜΟΝΟΙΑ, όσα είπε ο Κλοπ; Άλλα μεγέθη, διαφορετικοί λόγοι της παρακμής μας με τη Λίβερπουλ, αν και έχουν αρκετά κοινά: κακή διαχείριση από διοικήσεις, χρόνια μακριά από πρωταθλήματα, μπόλικη πίεση, καθόλου καθαρό μυαλό. Ο Κλοπ δεν δίστασε, υπέδειξε πολλά από τα προβλήματα του συλλόγου από τη παρουσίαση του και είμαστε βέβαιοι πως θα αλλάξει αρκετά. Πιο κάτω κάποια από τα κομμάτια που θεωρούμε ότι ταιριάζουν και σε μας.
Πρώτα να αλλάξει η κατάσταση…
«Επιτυχία; Δεν ξέρω εάν πρέπει να μιλήσουμε για αυτό. Δεν είναι σημαντικό τι πιστεύω εγώ αυτή την στιγμή. Παίζει ρόλο το τι θα κάνουμε μαζί και τι θα κάνουμε όλοι μαζί για να αλλάξουμε αυτή την κατάσταση. Πρέπει να αναπτυχθούμε, αυτή είναι η αρχή. Αυτή μπορεί να είναι μία καλή στιγμή για επανεκκίνηση. Το σημαντικό είναι να κάνουμε το παιχνίδι μας, θα πρέπει να νιώσουμε την εμπιστοσύνη του κόσμου. Θα πρέπει να τους κάνουμε από εκεί που μας αμφισβητούν να μας πιστεύουν».
Ο Κλοπ πρώτα από όλα, εντοπίζει πως υπάρχει πρόβλημα, πρόβλημα σοβαρό. Εντοπίζει πως κάτι πρέπει να αλλάξει, την ανάγκη για επανεκκίνηση. Εμείς για χρόνια, είμαστε ένας σύλλογος άρρωστος και δεν κάνουμε τίποτα για να το διορθώσουμε, κάθε χρόνο όνειρα, χωρίς ουσιαστικά να αλλάζουμε κάτι. Τα τελευταία χρόνια υπήρχαν περίοδοι με λεφτά, υπήρχαν περίοδοι και χωρίς λεφτά, όμως ο τρόπος σκέψης, η νοοτροπία και ο τρόπος δουλειάς, ελάχιστα άλλαξε. Αρνούμαστε ακόμα να εκσυγχρονιστούμε, αρνούμαστε να προχωρήσουμε.
Η ιστορία είναι μόνο για να τη θυμάσαι
«Η ιστορία είναι σπουδαία αλλά μόνο για να τη θυμάσαι. Πρέπει να γράψουμε ένα νέο κεφάλαιο. Όλοι στην ομάδα είναι πολύ νευρικοί, πολύ απαισιόδοξοι και έχουν πολλές αμφιβολίες. Δεν πιστεύουν.».
Μπορούσε να μας περιγράψει καλύτερα; Η ΟΜΟΝΟΙΑ υπήρξε φόβος και τρόμος, για αυτό έχει τους περισσότερους οπαδούς, για αυτό είναι βασίλισσα. Σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να διαγραφεί η ιστορία, σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να διαγραφεί από που ερχόμαστε, πώς ανεβήκαμε στη κορυφή. Πρέπει όμως όλοι όσοι επηρεάζουν τις αποφάσεις να αντιληφθούν πως οι καιροί έχουν αλλάξει, το ποδόσφαιρο έχει προχωρήσει και το ίδιο και εμείς. Είμαστε όλοι νευρικοί, είμαστε όλοι απαισιόδοξοι, έχουμε όλοι αμφιβολίες, γιατί εκεί μας έχουν οδηγήσει τα αποτελέσματα της προσκόλλησης στο τρόπο λειτουργίας άλλων δεκαετιών κι αυτό δυστυχώς δεν άλλαξε όταν άλλαζαν συμβούλια. Επιτέλους πρέπει να προχωρήσουμε.
Περί πίεσης ο λόγος…
«Αντιλαμβάνομαι το ποδόσφαιρο ως κάτι απλό. Πρέπει να προσφέρεις χαρά στον κόσμο. Για αυτό έρχεται στο γήπεδο. Δεν είμαστε γιατροί για να σώζουμε ζωές, αλλά πρέπει να κάνουμε τους οπαδούς να ξεχνούν τα προβλήματα τους κατά τη διάρκεια του ματς.».
Ακούμε συνεχώς τη λέξη πίεση. Ο Κλοπ με μια παράγραφο την απομυθοποιεί. Εμείς δυστυχώς τη τελευταία πενταετία, έχουμε ξεχάσει πως πρέπει να πάμε γήπεδο για να χαρούμε.
Στόχος είναι το πρωτάθλημα!
«Μπορούμε να κατακτήσουμε την Premier League. Αν δεν τα καταφέρω μέσα στα επόμενα τέσσερα χρόνια που θα είμαί εδώ, την επόμενη φορά θα προπονήσω ομάδα στην Ελβετία”».
Πάει σε μια ομάδα που έχει να κατακτήσει πρωτάθλημα εδώ και 25 χρόνια, από το 1989-90. Θέτει σαν στόχο το πρωτάθλημα, ευθέως. Θέτει αμέσως το πήχη ψηλά και αφαιρεί από όλους οποιοδήποτε άλλοθι. Εμείς φέτος έπρεπε να χτίζαμε στη περσινή πολύ καλή χρονιά. Επιλέξαμε να ξεκινήσουμε χωρίς συγκεκριμένο στόχο, αφού δεν ακούσαμε από διοίκηση και προπονητή ούτε και μια φορά τη λέξη πρωτάθλημα. Έχουμε εξαιρετικό ρόστερ, το οποίο δεν αντιλαμβάνεται τι του ζητάμε γιατί δεν του το έχουμε μεταφέρει σωστά. Το ρόστερ της Λίβερπουλ όμως ξέρει, ο Κλοπ θέλει πρωτάθλημα και όσοι δεν αντέχουν τη σκέψη πως πρέπει να κερδίζουν κάθε εβδομάδα, ίσως πάρουν και πόδι.
