Το ματς στο Δασάκι δεν το κέρδισε ο Εθνικός. Τον βαθμό η Δόξα δεν τον πήρε με το σπαθί της. Ανόρθωση και Απόλλωνας, δεν απέδρασαν χωρίς ήττα από το ΓΣΠ λόγω της απόδοσης τους. Ήταν πρώτα η ΟΜΟΝΟΙΑ που επέτρεψε αυτά τα παιχνίδια να πάνε στραβά. Παγιδευμένη μες το μυαλό της, μες το άγχος, την (δικαιολογημένη) κριτική και τη πίεση, η ΟΜΟΝΟΙΑ στραβοπάτησε.
Όλα τα πιο πάνω προφανώς έχουν άμεση επίδραση στην απόδοση της, αφού λείπει το καθαρό μυαλό. Πρώτα από όλα όμως επηρεάζει την ομάδα δημιουργικά. Η αδυναμία να πάρουν τις σωστές αποφάσεις οι ποδοσφαιριστές μας και κάποιες φορές το τεχνικό τημ, πηγάζει σε μεγάλο βαθμό από το άγχος που έχουν φορτώσει οι ίδιοι τον εαυτό τους. Με τη Δόξα για παράδειγμα, ήταν συνειδητή επιλογή να επιστρέψουμε πίσω και να δώσουμε γήπεδο. Αν σκεφτόμαστε καθαρά, αν είχαμε αυτοπεποίθηση θα ψάχναμε δεύτερο γκολ.
Κόντρα στον Ερμή, η ΟΜΟΝΟΙΑ νίκησε και τον εαυτό της. Νίκησε το άγχος, νίκησε τα εύκολα, αβίαστα λάθη που δημιουργεί αυτό. Επιβίωσε βασικά στο Αμμόχωστος και μακροπρόθεσμα, ίσως αυτή η πίεση που εξασκήθηκε να της κάνει καλό. Για την ώρα πάντως, καλό είναι να την αποβάλει, να σκεφτεί καθαρά και να αντιληφθεί πόσο αδικεί τον εαυτό της.
