Είναι δύσκολες στιγμές για όλους, η αγαπημένη μας ομάδα βυθίζεται μακριά από την κορυφή, μακριά από τους τίτλους και τίποτα δεν αλλάζει ουσιαστικά. Κάθε χρόνο η ίδια ανακύκλωση στα διοικητικά του Σωματείου, η ίδια νοοτροπία και ηττοπάθεια να μεταφέρετε σε όλο το οικοδόμημα, τα οικονομικά να καταρρέουν και ο κόσμος να χάνει την πίστη του.
Στο οικοδόμημα δεν σηκώνουν κριτική με αποτέλεσμα να στοχοποιείται όποιος το κάνει τη στιγμή που καταντήσαμε κομπάρσοι, ενώ ακόμη χειρότερα μια μεγάλη μερίδα του κόσμου στηρίζει τυφλά αυτό που βλέπει με την ελπίδα πως οι ίδιοι που έφεραν την ΟΜΟΝΟΙΑ στον πάτο θα καταφέρουν να την αναγεννήσουν. Δυστυχώς το λέμε με βαριά την καρδιά αλλά αυτή την απόλυτη στήριξη του κόσμου που δεν γύρισε ούτε στιγμή την πλάτη στην ΟΜΟΝΟΙΑ την έχουν εκλάβει ως αδυναμία όλοι. Από τους διοικούντες, τη τεχνική ηγεσία μέχρι τους ποδοσφαιριστές.
Μας κατάντησαν κομπάρσους και έχουν την απαίτηση να στηρίξουμε υπομονετικά αυτό το κατάντημα.
