Μία εικόνα, χίλιες λέξεις: 1966, η πρώτη χρονιά με κατακτήσεις δύο τίτλων!
Μέσα στο κατάμεστο παλιό ΓΣΖ, ο Κόκος Χριστοφόρου πέτυχε το νικητήριο γκολ της ΟΜΟΝΟΙΑΣ σε αγώνα με αντίπαλο την ΕΠΑ, ο οποίος έληξε με σκορ 1-2. Η εκτός έδρας νίκη ήρθε σε ένα καθοριστικό χρονικό σημείο του πρωταθλήματος της αγωνιστικής περιόδου 1965-66, καθώς αποτέλεσε ένα αποφασιστικό βήμα για κατάκτηση του τίτλου. Όπως φαίνεται και στο φωτογραφικό στιγμιότυπο, έξαλλα πανηγύρισαν το γκολ οι Γιάννος Κούκος και Μελής, οι οποίοι αγκαλιάζουν τον σκόρερ, ενώ ο Αντωνής τρέχει για να συμμετάσχει και αυτός στους πανηγυρισμούς.
Αμέσως μετά την κατάκτηση του πρώτου κυπέλλου στην ιστορία της (1965), η ΟΜΟΝΟΙΑ πανηγύρισε το 2ο της πρωτάθλημα, μεγαλώνοντας ακόμη περισσότερο το εκτόπισμα και τη δυναμική της. Μετά από μία εξαντλητική προσπάθεια την αγωνιστική περίοδο 1965-66, οι “πράσινοι” έδωσαν συνέχεια στην αγωνιστική τους πρόοδο και με την κατάκτηση του τίτλου άρχισαν να εδραιώνονται ως μία από τις ισχυρότερες δυνάμεις στον χώρο του Κυπριακού ποδοσφαίρου. Με σταθερότητα στην απόδοσή της, σοβαρότητα, αγωνιστική πειθαρχία και παίκτες μεγάλης κλάσης στη σύνθεσή της, η ΟΜΟΝΟΙΑ τερμάτισε στην 1η θέση, συγκεντρώνοντας ένα βαθμό περισσότερο από τον Ολυμπιακό και δύο από τη Νέα Σαλαμίνα.
Προπονητής της ομάδας ήταν ο “δάσκαλος” του ποδοσφαίρου, Γκεόργκι Ιβανόφ Πατσιάτσεφ, ο οποίος βελτίωσε αισθητά τη φυσική κατάσταση και την τεχνική κατάρτιση των ποδοσφαιριστών, ενώ οργάνωσε το σύνολο με έξυπνη τακτική και πρωτοπόρα συστήματα.
Και όμως η καλή μέρα δεν φάνηκε από το πρωί για την ΟΜΟΝΟΙΑ, καθώς στην πρώτη αγωνιστική του πρωταθλήματος έχασε από τη Νέα Σαλαμίνα, ενώ την τρίτη αγωνιστική εξήλθε ισόπαλη με τον Αποελ. Ωστόσο, στη συνέχεια καταγράφοντας ένα καταπληκτικό σερί, αναρριχήθηκε στην κορυφή της βαθμολογίας, όπου και παρέμεινε μέχρι το τέλος. Πανηγυρικό χαρακτήρα έλαβε το τελευταίο παιχνίδι πρωταθλήματος απέναντι στον Άρη, στο κατάμεστο ΓΣΠ, με την ΟΜΟΝΟΙΑ να πραγματοποιεί εξαιρετική εμφάνιση και εν μέσω αποθέωσης να στέφεται πρωταθλήτρια Κύπρου.
Λίγο χρονικό διάστημα αργότερα, στο ξεκίνημα της αγωνιστικής περιόδου 1966-67, οι “πράσινοι” κατέκτησαν για πρώτη φορά την “Ασπίδα Πάκκου”. Αυτή ήταν η πρώτη φορά που η ΟΜΟΝΟΙΑ κατακτούσε δύο τίτλους μέσα σε μία χρονιά, από το 1953 που εντάχθηκε στην ΚΟΠ. Αντίπαλός στον αγώνα για την ασπίδα ήταν ο Απόλλωνας, στις 9 Οκτωβρίου 1966, τον οποίο κέρδισε με 3-1, με γκολ που σημείωσαν οι Δρόσος (2) και Κόκος Χριστοφόρου.
Ο θεσμός της ασπίδας του Πάκκου είχε ξεκινήσει το 1959, με τη συγκατάθεση της ΚΟΠ και αφορούσε συναντήσεις της εκάστοτε πρωταθλήτριας και της κυπελλούχου. Η Ασπίδα Πάκκου ήταν επαμειβόμενη για 10 χρόνια και η ομάδα που θα την κατακτούσε περισσότερες φορές, θα την έκανε δική της. Η αθλοθέτηση της Ασπίδας έγινε από τον Αποελ, στην μνήμη του πρώην ποδοσφαιριστή του, Πάκκου. Μέρος των εισπράξεων διατίθεντο για φιλανθρωπικούς σκοπούς και συγκεκριμένα για το Ορφανοτροφείο Κύπρου. Για την ιστορία να αναφέρουμε ότι την Ασπίδα Πάκκου την κέρδισε τελικά η Τσεντίν Καγιά, επειδή στα δέκα χρόνια την κατέκτησε τρεις φορές.
Οι παίκτες πρωταγωνιστές σε αυτές τις δύο κατακτήσεις τίτλων του 1966 (πρωτάθλημα και ασπίδα), ήταν οι: Νίκος Ελευθεριάδης, Πλουτής Πάλλας, Αντωνής Κυριάκου, Κώστας Παναγιώτου, Δρόσος Καλοθέου, Κώστας Κάττος, Μελής Άσπρου, Κόκος Χριστοφόρου, Αντωνάκης Γρηγορίου, Άκης Ιωάννου, Ανδρέας Κωνσταντίνου Έσσο και Άνδρος Χαραλάμπους. Έπαιξαν επίσης οι Ρένος Ευσεβίου, Ανδρέας Στεφάνου, Στέλιος Ροτσίδης, Γιάννος Κούκος και Πέτρος.
Πρώτοι σκόρερ της ομάδας ήταν οι Μελής Άσπρου και Ανδρέας Κωνσταντίνου Έσσο, ενώ σημαντικό αριθμό τερμάτων σημείωσαν και οι Κόκος Χριστοφόρου και Αντωνάκης Γρηγορίου.
Αφιέρωμα που ετοίμασε το γραφείο Τύπου της ΟΜΟΝΟΙΑΣ και δημοσιεύτηκε στην επίσημη ιστοσελίδα του σωματείου.
