Λίγα χρόνια πριν λέγαμε πως οι αντοχές του κόσμου έχουν στερέψει και πως κουράστηκε να περιμένει την άνοιξη του Σωματείου και αυτή να μην έρχεται ποτέ. Χρόνο με το χρόνο τα δεδομένα είναι πιο θολά και οι στιγμές που διανύει το Σωματείο δυσκολότερες. Το αποτέλεσμα πληγώνει όλους μας. Όσοι αποτελούμε το πράσινο οικοδόμημα νιώθουμε πως η περηφάνια του ΟΜΟΝΟΙΑτη δοκιμάζεται συνεχώς.
Και όσο δεν εισακούγονται οι ανησυχίες μας η κατάσταση ξεφεύγει προς το χειρότερο. Όλα αυτά τα χρόνια γράφουμε για σημαντικές τομές που επιβάλλεται να γίνουν στη βάση λειτουργίας του Σωματείου με στόχο να παραμείνει ψηλά ο πήχης, όμως ακόμη και στο άκουσμα αυτών των εισηγήσεων ο κόσμος αντιδρά, βαρέθηκε. Τα ίδια και τα ίδια λόγια να επαναλαμβάνονται όμως να μην γίνονται πράξεις. Ο κόσμος έχει ξεπεράσει τα όρια του και πλέον κουράστηκε να ξενερώνει. Πόσο καλύτερα να περιγράψουμε αυτά που νιώθουμε μετά την τελευταία πρόταση; Ο κόσμος κουράστηκε… να ξενερώνει. Υπερβολικό όμως αληθινό.
Τώρα ή ποτέ πρέπει να γίνουν αλλαγές. Νιώστε τον κόσμο της ομάδας, κατανοήστε τον… Κουράστηκε να ελπίζει σε ψεύτικες υποσχέσεις. Κουράστηκε να παρακολουθεί τα ίδια λάθη να επαναλαμβάνονται κάθε χρόνο. Ο κόμπος έχει φτάσει στο χτένι και οι συνέπειες θα είναι αλυσιδωτές και καταστροφικές για την ίδια την ύπαρξη του Σωματείου. Ας γίνουν έστω και καθυστερημένα βήματα προς τον εκσυγχρονισμό…
