Κόντρα στην ΑΕΛ ο Τσούκας έδωσε ανύπαρκτο πέναλτι στον αντίπαλο και αρνήθηκε καθαρό δικό μας. Κόντρα στη Σαλαμίνα είδαμε τον επόπτη Χρίστο Χρίστου να κάνει υπερπροσπάθεια για να ακυρώσει ένα ολοκάθαρο γκολ ποίημα του Σκέμπρι. Τρεις μέρες μετά, ο αθλητικός δικαστής ήρθε να δημιουργήσει προηγούμενο τιμωρώντας με τρεις αγωνιστικές το Ζίγκι Μπαντιμπάγκα επειδή είπε τη λέξη “stupid”. Δεν ήταν οι πρώτες αδικίες μες τη χρονιά, ούτε έχουν καθορίσει την βαθμολογική μας θέση. Τελευταίως όμως πληθαίνουν.
Και δυστυχώς η ΟΜΟΝΟΙΑ όπως έστρωσε κοιμάται, αφού όταν είχε το δικαίωμα να φωνάξει για τα κακώς έχοντα του κυπριακού ποδοσφαίρου, όταν στην εκλογική έπρεπε να τραβήξει το σχοινί και είτε να στηρίξει τον υποψήφιο της Ανόρθωσης, είτε να κατεβάσει δικό της για να ακουστούν οι θέσεις της ξεκάθαρα, επέλεξε το δρόμο της αποχής. Κάθε φορά που πρέπει να ανοίξει το στόμα της τώρα, η διοίκηση ακούει “γιατί δεν τους πήγατε κόντρα τότε;”.
Το χειρότερο δε, είναι που η θέση της διοίκησης το καλοκαίρι, αρκετοί θεωρούν πως “δέσμευσε” και το κόσμο της ΟΜΟΝΟΙΑΣ. Λάθος, ο κόσμος απαίτησε μετωπική σύγκρουση και όπου βγει. Στη συνέχει διαφώνησε με διάφορους τρόπους με την αποχή. Έτσι καλά κάνει, να συνεχίσει να εκφράζει έντονα τις θέσεις του. Που είναι πως εδώ και πολύ καιρό, η κατάσταση στο πρωτάθλημα βρωμάει.
