Το καλοκαίρι του 1984 χαράχθηκε στην ιστορία της ΟΜΟΝΟΙΑΣ για την πρώτη σπουδαία μετεγγραφή της: είχε φέρει στην Κύπρο τον Σπας Τζεβίζοφ. Επρόκειτο για τη δεύτερη χρονικά άφιξη ενός εγνωσμένης αξίας ξένου στράικερ στα γήπεδά μας, ένα χρόνο μετά την απόκτηση του αείμνηστου Ίαν Μουρς από τον Αποέλ.
Του Μιχάλη Λουκά, goal.philenews.com
«Ποιος είναι αυτός ο Βούλγαρος που έφεραν για να καλύψει το κενό του Σωτήρη Καϊάφα», έλεγαν όλοι στην αρχή. «Αμάν γκολτζής», απαντούσαν οι ίδιοι, βλέποντας τον 29χρονο τότε ποδοσφαιριστή να εκτελεί αλύπητα τους αντίπαλους τερματοφύλακες και να καθιστά πανίσχυρη την επίθεση του «τριφυλλιού».
Αργότερα είχαν μάθει πως ο σύλλογος της Λευκωσίας είχε κερδίσει το πρώτο λαχείο. Ο Σπας δεν ήταν κάνας τυχαίος. Εν ενεργεία διεθνής (20 συμμετοχές, 3 γκολ), ένα από τα «κανόνια» της ΤΣΣΚΑ Σόφιας (205 συμμετοχές, 96 γκολ), είχε γίνει εξώφυλλο στο ιταλικό Γκουερίν Σπορτίβο υπό τον τίτλο «Το κόκκινο αστέρι», ενώ ήταν στόχος της Νότινγχαμ Φόρεστ επί εποχής Μπράιαν Κλαφ.
Για κακή του τύχη, είχε έρθει σε ρήξη με τον τότε ομοσπονδιακό προπονητή της Βουλγαρίας Ιβάν Βούτσοφ, προφανώς και με άλλα ισχυρά αθλητικά στελέχη του καθεστώτος, οι οποίοι του αρνήθηκαν τη μετακόμιση στην Αγγλία. Η βουλγαρική ομοσπονδία, η οποία επέτρεπε τότε την εξαγωγή ποδοσφαιριστών μόνο με άδεια και αν ήταν άνω των 28 ετών, είχε θέσει στον Τζεβίζοφ το εξής δίλημμα: Στη ναφθαλίνη ή στην Κύπρο για λογαριασμό της ενδιαφερόμενης ΟΜΟΝΟΙΑΣ.
Χωρίς δεύτερη σκέψη, ο υψηλόσωμος σέντερ φορ ήρθε στο νησί μας και εντάχθηκε στην ομάδα του -συμπατριώτη του- Ατάνας Ντράμοφ. Από την περίοδο 1984-85 μέχρι το 1987-88, ο Τζεβίζοφ είδε δίχτυα 68 φορές στο πρωτάθλημα, 13 στο κύπελλο και 1 στην Ευρώπη. Σύνολο, 82 τέρματα σε τέσσερα χρόνια, στα οποία πανηγύρισε δύο πρωταθλήματα και ένα κύπελλο, παίρνοντας το «Χρυσό Παπούτσι» τη σεζόν 1986-87 (32 γκολ).
Ο Σπας έγινε ίνδαλμα για χιλιάδες οπαδούς του «τριφυλλιού», στις ένδοξες μέρες του συλλόγου της δεκαετίας του ’80. Οι παλαιότεροι θα τον θυμούνται για την ευκολία που αξιοποιούσε την κάθε μπαλιά στην περιοχή, για το φοβερό σουτ με το αριστερό και τις άπιαστες κεφαλιές του. Μαζί του έλαμψαν και άλλα αστέρια, όπως ο Γιώργος Σαββίδης, ο Ανδρέας Κάντηλος, ο Τάκης Μαυρής και πόσα άλλα «ιερά τέρατα» του παρελθόντος.
Όλοι έχουν να πουν τα καλύτερα για τον αρχοντικό Σπας, ο οποίος δεν δεχόταν να ακούσει τη λέξη ήττα, ήταν πάντα περήφανος και αγαπούσε την Κύπρο σαν δεύτερη πατρίδα του. Όσοι τον έζησαν από κοντά σε ήρεμες στιγμές, τον θυμούνται να απολαμβάνει τον κυπριακό καφέ πίνοντας ταυτόχρονα… μια coca cola.
Η κυπριακή του θητεία δεν τελείωσε στην ΟΜΟΝΟΙΑ. Είχε αγωνιστεί ακολούθως και μια σεζόν στην ΕΠΑ, ενώ αργότερα ως τεχνικός είχε εργαστεί στην Αλκή και στην Αναγέννηση Δερύνειας.
