Είτε τραυματίστηκε ο Μαργκάσα είτε όχι. Η ΟΜΟΝΟΙΑ αποκτάει ένα επιπλέον μέσο. Με έφεση στο ανασταλτικό κομμάτι και ικανότητα να συμμετέχει ενεργά στην ανάπτυξη του παιχνιδιού. Ξεκάθαρα ο Μιλόγεβιτς θέλει να θωρακίσει στον μέγιστο βαθμό την ομάδα του.
Του Α.Βιολάρη / Η Σημερινή
Το γιατί, δεν χρειάζεται περισσότερη ανάλυση. Επιτέλους, έγινε αναγνώριση της μεγαλύτερης παθογένειας της ΟΜΟΝΟΙΑΣ εδώ και χρόνια. Η ιστορία θα μπορούσε να ήταν διαφορετική, αν το «τριφύλλι» είχε δημιουργήσει εδώ και χρόνια μία σωστή φιλοσοφία στην ανασταλτική του λειτουργία. Ο Μιλόγεβιτς το κάνει, λοιπόν, εξ ανάγκης. Έπρεπε να έχει τρεις στόπερ και πήρε έναν για να συμπληρώσει την τριάδα. Ήθελε οπωσδήποτε δεξί μπακ και πήρε ένα, που να μπορεί να αγωνίζεται και απέναντι. Έχει ανασταλτικά χαφ, αλλά θέλει έναν παίκτη υψηλότερου επιπέδου. Το κάνει και αυτό. Οι επιλογές να χτίσει ομάδα που ξεκινά από την άμυνα, αρχίζει να πιάνει τόπο. Η επιλογή του να μην πάρει σέντερ φορ, θα κριθεί στο τέλος. Υπάρχει θέμα με το γκολ, το εύκολο γκολ, αλλά υπάρχουν και δυνατότητες να διορθωθεί εκ των έσω η κατάσταση. Το γκολ είναι υπόθεση, όχι όλων, αρκετών.
Πάνω και κάτω
Αρχίζουμε από τα θετικά. Ο Ασίς στα μισά παιχνίδια πρωταθλήματος έχει σκοράρει περισσότερες φορές απ’ όσες σκόραρε σε ολόκληρες τις προηγούμενες χρονιές. Ο Σέρινταν, επίσης. Ο Ιρλανδός δεν ήταν ποτέ σκόρερ και εφόσον λογικά πιάσει διψήφιο αριθμό τερμάτων, θα έχει κάνει καλά τη δουλειά του στον τομέα γκολ (πρέπει να γίνει όμως πιο ενεργητικός στο παιχνίδι του). Ώρα να ανέβουν και οι υπόλοιποι. Ο Σκέμπρι είναι ο παίκτης με την καλύτερη αίσθηση της περιοχής και του τέρματος. Ευστοχία χρειάζεται, γιατί είναι πάντα μέσα στη φάση. Βρίσκει ευκαιρίες, αλλά χάνει πολλές. Είναι, λοιπόν, θέμα ευστοχίας. Άμα βάλει το μεγάλο γκολ, πολλά θα αλλάξουν. Ο Ρουσιάς το έχει το γκολ, θέλει ματς στα πόδια του, αλλά και παραπάνω προσπάθεια από τον ίδιο. Και κάπου εδώ μπαίνουν οι μεσοεπιθετικοί, οι ακραίοι.
Στεκόμαστε στον Χριστοφή και στον Μπαντιμπαγκά. Ο πρώτος στις καλές του χρονιές είχε πολύ καλά ποσοστά στα τέρματα, αλλά ανεξάρτητα από νούμερα, όλοι ξέρουν πως ακόμη και στο 80% της απόδοσής του (θα θέλει χρόνο να πάρει στροφές), μπορεί να είναι κίνδυνος-θάνατος. Ο Μπαντιμπάγκα, επίσης πρέπει να γίνει πιο απαιτητικός όταν εισέρχεται στην περιοχή. Όπως πρωτοβουλία, όταν υπάρχει προϋπόθεση, πρέπει να πάρει και ο Ράμος. Υπάρχει το γερό πόδι του Μαργκάσα (σε ένα μήνα από τώρα). Στην εξίσωση μπαίνει και ο Μπεμπέ, αλλά και οι ψηλοί. Ο Ρούνιε, ας πούμε, πάντα τελειώνει στημένες φάσεις. Αγγίζει το γκολ, αλλά δεν σκοράρει. Οπότε, εδώ είναι ένας άλλος παράγοντας, τα κόρνερ και τα κοντινά φάουλ.
