Εδώ και δυο παιχνίδια (τρία αν συμπεριλάβουμε το κύπελλο), ο Ζίγκι Μπαντιμπάγκα έχει χάσει τη θέση του στη βασική εντεκάδα. Είναι ξεκάθαρο πως αυτό δεν έγινε γιατί ο Βέλγος δεν βοηθάει επιθετικά, αλλά γιατί δεν είναι τόσο συνεπής όσον αφορά τα τακτικά του καθήκοντα. Ο Μιλόγεβιτς τον άφησε στο πάγκο, ξεκινώντας το Ράμος, μέχρι να γίνουν πλήρως αντιληπτά αυτά που ζητάει.
Τόσο με τον Απόλλωνα, όσο και χθες με τον Ερμή, η είσοδος του Ζίγκι έκανε την ομάδα αυτόματα πιο επικίνδυνη, πιο επιθετική. Ακόμα κι αν δεν είναι σε τόσο καλό βράδυ, 2-3 ενέργειες που θα φέρουν φάση θα τις κάνει. Ψες στο 87′ έκανε υπέροχη κίνηση στο κενό χώρο και έβγαλε μπαλιά ξυράφι που λίγο έλειψε να φέρει το αυτογκόλ του Φραγκέσκου. Δυο λεπτά μετά, βρέθηκε ένας εναντίων ενός με τον Ουλίσε και κέρδισε πέναλτι.
Γενικώς παίκτες με τα χαρακτηριστικά του Ζίγκι δεν έχουμε πολλούς στο ρόστερ. Ταχύτατος, διεισδυτικός, πραγματικός πονοκέφαλος όταν βρει μόνο ένα αμυντικό μπροστά του. Το χθεσινό κερδισμένο πέναλτι πρέπει να αποτελέσει αφετηρία για τον ίδιο να μπει στην εντεκάδα και να μην δώσει δικαίωμα να ξαναβγεί. Να αποδείξει ότι είναι όσο συγκεντρωμένος πρέπει για να βοηθάει το σύνολο και όσο ζωντανός στην επίθεση για να κάνει την ΟΜΟΝΟΙΑ επικίνδυνη.
