Είναι από τους πολύ λίγους ποδοσφαιριστές τα τελευταία χρόνια που βγήκαν από την ακαδημία της ΟΜΟΝΟΙΑΣ και κατάφεραν να παίξουν ποδόσφαιρο στη πρώτη ομάδα. Ο Μάριος Δημητρίου έδωσε το παρόν του στην Εκδήλωση της Ακαδημίας και μίλησε στους νεαρούς επίδοξους ποδοσφαιριστές, δίνοντας μεγάλη έμφαση στο ρόλο των γονιών:
«Το ποδόσφαιρο είναι η ζωή μας αλλά πρώτα θέλω να πω κάτι για τους γονείς. Θυμάμαι όταν ήρθαν και δύσκολες φάσεις, που ήθελα να σταματήσω από την ακαδημία. Θυμάμαι χαρακτηριστικά τη μακαρίτισσα τη μάνα μου, όταν της έλεγα θα σταματήσω και τα Σάββατα έβγαινα τα βράδια, να μου λέει εντάξει. Τη Δευτέρα τρεις παρά δέκα, μου έλεγε μπες στο αυτοκίνητο, θα σε πάρω προπόνηση. Κάθε εβδομάδα έλεγα θα σταματήσω, κάθε Δευτέρα μου έλεγε πάεις προπόνηση. Οι γονείς πρέπει πάντα να είναι εκεί, χρειάζεται μεγάλη υπομονή. Τα μωρά πιστεύουν πως τους αδικούν οι προπονητές τους, θέλουν πάντα να παίζουν. Ο προπονητής όμως έχει 30 μωρά, δεν μπορούν να παίζουν πάντα όλα. Οι γονείς μέχρι κάποια ηλικία παίζουν μεγάλο ρόλο.
Από κει και πέρα, εγώ έχω πραγματοποιήσει το όνειρο μου. Δεν ήταν ούτε να παίξω στη Μπαρτσελόνα, ούτε στη Γιουνάτεντ, ήταν να παίξω σε αυτό το σωματείο, για αυτό το σήμα. Δεν το έχω πετύχει ακόμα, αλλά είμαι σε καλό δρόμο. Θέλει πολλή δουλειά, θυμάμαι πάντα το Στάροβλαχ να μου λέει είσαι τεμπέλης και να μην ακούω. Τώρα καταλαβαίνω πως είχε δίκαιο, γιατί δουλεύω να βελτιώσω αδυναμίες μου και έχω πολλά να κάνω. Χρειάζεται δουλειά, χρειάζεται πειθαρχία και ξαναλέω είναι σημαντικός ο ρόλος των γονιών.
Ελπίζω πως από τη Πέμπτη επιστρέφω στις προπονήσεις και θα μπω στην ομάδα από Σάββατο».
