Την Τετάρτη η ΟΜΟΝΟΙΑ δίνει προημιτελικό κυπέλλου, έχουμε όμως την άποψη πως οι σκέψεις μας πρέπει να αρχίσουν να είναι πολύ πιο μακροπρόθεσμες. Ναι, θα σκεφτόμαστε και το αγωνιστικό, ναι θα έχουμε απαιτήσεις από όσους φοράνε τη φανέλα με το τριφύλλι στο στήθος να τα δίνουν όλα. Την ίδια στιγμή όμως, αν δεν το πάρουμε απόφαση πως χρειαζόμαστε πολλά περισσότερα από κάποιες σποραδικές νίκες που θα μας τονώσουν προσωρινά το ηθικό και θα κρύψουν τα πραγματικά προβλήματα.
Εδώ και καιρό γράφουμε για συγκεκριμένα βήματα που θα μπορούσε η ΟΜΟΝΟΙΑ να κάνει προς τον εκσυγχρονισμό. Ελπίζουμε πως ο τρόπος που ήρθε η ήττα από το Αποέλ, θα μας αφυπνίσει και θα μας θυμίσει πως δεν υπάρχει άλλη επιλογή. Το πρώτο είναι το άνοιγμα για εγγραφές μελών, έτσι ώστε να αρχίσουν να διορθώνονται οι σχέσεις με το κόσμο, να μπαίνουν νέες ιδέες και ρευστό στο σωματείο και να νιώσουν όλοι πως μπορούν να έχουν λόγο για το μέλλον του. Το δεύτερο είναι το χιλιοειπωμένο, να προσληφθεί τεχνικός διευθυντής. Όχι όμως με αρμοδιότητες παρόμοιες με του Ρέι Κλαρκ, αλλά με τα κλειδιά της ομάδας. Να αξιολογήσει μέχρι το τέλος ρόστερ, οργάνωση και τεχνικό τημ, να προχωρήσει σε εισηγήσεις.
Στη μέση βέβαια είναι και τα κριτήρια Μαρτίου, για τα οποία απαιτείται πάρα πολλή δουλειά, ενώ θεωρούνται κρίσιμα. Αν λοιπόν η τωρινή διοίκηση θεωρεί πως τα όσα αναφέρουμε στην πιο πάνω παράγραφο είναι δουλειά των επόμενων (σ.σ. η εκλογική είναι τέλος Μαΐου), ας προκηρύξει εκλογές νωρίς τον Απρίλιο γιατί και εκείνος ο 1,5 μήνας είναι σημαντικός. Όχι όμως άλλες σπασμωδικές κινήσεις, αλλά δραστικές και με ουσία.
