Καλή απόδοση, μπόλικες φάσεις, ευρεία νίκη και πρόκριση στα ημιτελικά του κυπέλλου. Υπό φυσιολογικές συνθήκες, τα πιο πάνω θα έπρεπε να δημιουργήσουν αισιόδοξο κλίμα κι ας έπαιζαν και οι δυο ομάδες με αρκετές απουσίες. Το γεγονός όμως ότι προηγήθηκε εκείνη η τραγική εμφάνιση στο αιώνιο ντέρμπι του Σαββάτου και μας θύμισε αδυναμίες που κουβαλάμε τώρα κάποια χρόνια, δεν μας επιτρέπει να παρασυρθούμε. Η ΟΜΟΝΟΙΑ έκανε χθες το καθήκον της, τίποτα παραπάνω.
Γιατί πέραν της πρόκρισης, είχε χθες καθήκον να δείξει και διαφορετική διάθεση, να παίξει καλύτερο ποδόσφαιρο, να διεκδικήσει έστω σε κάποιο μικρό βαθμό τις πολύ κακές εντυπώσεις του Σαββάτου. Η χθεσινή νίκη και η πρόκριση στα ημιτελικά, δεν αποτελούν όμως βήμα μπροστά, ούτε είναι κάτι που να μας εφησυχάζει. Πραγματική πρόοδο, αποτελούν οι τίτλοι. Μέχρι στιγμής η ΟΜΟΝΟΙΑ δεν έπεισε πως μπορεί να διεκδικήσει κάποιον από αυτούς. Αν θα το πράξει φέτος δεν ξέρουμε. Ότι πρέπει να χτίσει τις υποδομές για να το κάνει επανειλημμένα είναι δεδομένο.
Πάντα οι νίκες βελτιώνουν την αυτοπεποίθηση. Για όλους τους λόγους που αναφέραμε πιο πάνω όμως, δεν μπορούμε να πούμε πως έγινε και τίποτα. Η ΟΜΟΝΟΙΑ έχει πολλά να κάνει, για να ικανοποιήσει ξανά το κόσμο της. Δουλειά της είναι οι υπερβάσεις, όχι τα αυτονόητα.
