Το παιχνίδι κυλάει όπως το θες. Η ομάδα προηγείται 2-0, ελέγχει πλήρως το παιχνίδι, δείχνει πως θα περάσει ένα εύκολο απόγευμα. Κάπου εκεί, έρχεται ένα γκολ αστείο, ένα γκολ που πραγματικά μόνο η ΟΜΟΝΟΙΑ δέχεται και το κάνει επανειλημμένα. Λογικό είναι τόσο ο Κωνσταντίνος Παναγή, όσο και ο Βλάνταν Μιλόγεβιτς να νιώθουν πως η άμυνα τους κρέμασε. Και δεν έκρυψαν πώς ένιωθαν, ο πρώτος αντέδρασε την ώρα του ματς, ο δεύτερος τα είπε στη διάσκεψη.
Πραγματικά είναι απορίας άξιον πως μια ομάδα που για 5 παιχνίδια δεν δέχθηκε γκολ και δεχόταν φάσεις με το σταγονόμετρο, σε κάποια φάση θυμήθηκε τα παλιά της και άρχισε να κάνει περισσότερα δώρα κι από τον Άγιο Βασίλη. Τραγική αμυντική λειτουργία (ανάμεσα σε άλλα βέβαια) και δυο εύκολα γκολ με το Αποέλ, τραγική αντίδραση σήμερα και γκολ για τον Άρη. Στο τέλος ενώ παίζαμε μόνοι μας ως το 75′, βάζαμε κεντρικό αμυντικό αντί ακραίου για να κρατήσουμε αποτέλεσμα. Και το χειρότερο είναι πως καταφέραμε να τσαλακώσουμε τις όποιες εντυπώσεις δημιουργήσαμε ως εκείνο το λεπτό.
