Όταν ένα σωματείο βρίσκεται σε δύσκολη κατάσταση, φυσιολογικό είναι η κριτική που ασκείται σε όσους το οδηγούν να είναι έντονη, αναμενόμενο είναι κάποιοι να ξεφεύγουν και από τις γραμμές. Η ΟΜΟΝΟΙΑ δεν είναι καλά και πονάει εδώ και χρόνια σε αρκετούς τομείς. Τα προβλήματα μας δεν είναι σημερινά, αλλά χρονολογούνται εδώ και πολλά χρόνια. Για αυτό καλά κάνουν, όσοι δέχονται κριτική να μην την παίρνουν προσωπικά, αλλά να βλέπουν τη μεγαλύτερη εικόνα.
Δεν αμφισβητούνται οι προθέσεις κανενός. Ανεξάρτητα από το αποτέλεσμα, αναγνωρίζεται από όλους πως στο τέλος της ημέρας κάθε ΟΜΟΝΟΙΑΤΗΣ το ίδιο πράγμα θέλει, να δει την ομάδα να προοδεύει. Ακριβώς για αυτό το λόγο, πρέπει όσοι ορίζουν τη μοίρα τους να διαχειριστούν την κριτική με τρόπο που να καταστεί αυτή παραγωγική. Ο κόσμος δεν διαμαρτύρεται γιατί δεν πάει τον “α” ή τον “β”, ούτε θέλει το κεφάλι κανενός. Θέλει να δει την ΟΜΟΝΟΙΑ ξανά βασίλισσα και αντί τούτου, βλέπει τους υπόλοιπους να μας προσπερνούν.
Απαιτούνται γενναίες αποφάσεις, απαιτούνται τομές στο σωματείο. Στο τέλος της ημέρας η ΟΜΟΝΟΙΑ είναι πάνω από όλους και όλα. Και πρέπει να γυρίσει πραγματικά σελίδα, όχι άλλες ασπιρίνες στον ετοιμοθάνατο.
