Διαφορετική παρουσιάζεται η ΟΜΟΝΟΙΑ τις τελευταίες εβδομάδες, με εξαίρεση το μέτριο ως κακό πρώτο ημίχρονο με την ΑΕΛ και με αποκορύφωμα το προχθεσινό ματς με Ανόρθωση. Η ομάδα μας είναι πιο φρέσκια, πιο ζωντανή, πιο ορεξάτη εντός των τεσσάρων γραμμών, απολαμβάνει μεγάλα ποσοστά κατοχής, φτιάχνει και τελειώνει πολλές φάσεις. Στα τελευταία τρία παιχνίδια, η ΟΜΟΝΟΙΑ έχει πετύχει έντεκα γκολ, ενώ πιο πριν έβαζε με το σταγονόμετρο.
Εκείνο που την κάνει πιο ελκυστική, είναι πως παρουσιάζεται και πιο ομαδική. Ο κόσμος εστίασε φυσιολογικά στο καταπληκτικό δεύτερο γκολ κόντρα στην Ανόρθωση, η αλήθεια είναι πως βγαίνουν γενικώς πιο συχνά κάποιοι αυτοματισμοί στο παιχνίδι της ομάδας, οι ακραίοι συνδυάζονται καλύτερα (ειδικά αριστερά όπου Κιρμ και Χαφέζ ξέρουν πολλά κιλά μπάλα), η ΟΜΟΝΟΙΑ είναι πιο επικίνδυνη. Όπως είπε και ο Σέρινταν μετά το ματς της Κυριακής, απαιτείται συνέχεια.
Και αυτή τη βδομάδα, πέραν των χαρακτηριστικών που αναφέρουμε πιο πάνω, απαιτείται και διπλάσιο πάθος, διπλάσια τρεξίματα, διπλάσια ένταση. Τα αιώνια δεν κρίνονται μόνο στην καλή απόδοση, αλλά και στη θέληση. Όση μας έλειψε στο τελευταίο με το Αποέλ, πρέπει να βγει στο επόμενο.
