Συνήθως οι στόχοι και οι προτεραιότητες ενός σωματείου, τίθενται στην αρχή της χρονιάς. Κατά τη διάρκεια της όμως, μιας και το ποδόσφαιρο είναι δυναμικό πεδίο, μπορούν να αλλάξουν, να διαφοροποιηθούν. Το νέο χαστούκι από το Αποέλ, ήρθε να μας υπενθυμίσει πως τα όσα γίνονται εντός των τεσσάρων γραμμών του γηπέδου, δεν είναι τα μοναδικά που πρέπει να μας απασχολούν. Η ΟΜΟΝΟΙΑ βρίσκεται σε ένα πολύ κρίσιμο σταυροδρόμι και πρέπει να τεθούν σωστά οι προτεραιότητες της. Στο δικό μας το μυαλό, αυτές είναι οι εξής:
- Πραγματική αλλαγή αρχίζοντας από την εκλογική: Για μας είναι ξεκάθαρο, δεν μας παίρνει άλλο. Δεν αντέχει αυτός ο σύλλογος άλλα τεχνάσματα, άλλες ανακυκλώσεις. Δεν αντέχει να συνεχίσουμε να δουλεύουμε με τον ίδιο τρόπο και να περιμένουμε άλλα αποτελέσματα. Χρειαζόμαστε νέο αέρα, φρέσκα πρόσωπα, κυρίως όμως χρειαζόμαστε γενναίες αποφάσεις στον τρόπο λειτουργίας, στις δομές και τον τρόπο σκέψης. Όποιοι κι αν εκλεγούν (έχουμε ξαναπεί πως η εκλογική δεν πρέπει να πάει Μάιο, αλλά ένα μήνα νωρίτερα κι ας συνυπάρξουν οι δυο διοικήσεις) κατά την άποψη μας, πρέπει να κάνουν τουλάχιστον τα πιο κάτω:
- Εκσυγχρονισμός και καλύτερη οργάνωση του ποδοσφαιρικού: ο Νταμπίζας είναι το πρώτο βήμα και είναι σημαντικό. Υπάρχουν όμως πολλά άλλα να γίνουν. Χρειάζεται στελέχωση από επαγγελματίες το τμήμα (π.χ. το ιατρικό τημ φωνάζει για ενίσχυση), χρειάζεται κανονισμούς και πολιτικές που αυτή τη στιγμή φαίνεται να απουσιάζουν.
- Εκστρατεία εγγραφής μελών: Όχι άνοιγμα, εκστρατεία! Είναι ο μόνος τρόπος να προχωρήσει το σωματείο και να πιστέψει ο κόσμος πως έχει πραγματικό ρόλο, ότι οι διοικήσεις δεν διορίζονται από το κόμμα, αλλά εκλέγονται. Είναι αδιανόητο πως πάμε στις εκλογικές 400 άτομα (που γίνονται 700 την ώρα της ψήφου). Μιλάμε για την ΟΜΟΝΟΙΑ.
- Πλήρης εναντίωση στον τρομονόμο: Ήδη η ΟΜΟΝΟΙΑ έχει εκφράσει την εναντίωση της, με το να πάρει εισιτήρια κόντρα στο Αποέλ και να βάλει απαγορευτικά σε φιλάθλους, έκανε πίσω σε αυτά που έλεγε. Εναντίωση και στα λόγια και στις πράξεις.
- Εναντίωση στο ποδοσφαιρικό κατεστημένο: Όχι άλλες αποχές, όχι άλλες υποχωρήσεις. Παίζουμε σε ένα πρωτάθλημα μπουρδέλο και ικανοποιούμαστε με τα αποφάγια των άλλων. Δεν μας αρμόζει.
- Άμεση σύσφιξη σχέσεων με κόσμο(οργανωμένους και μη): Ο κόσμος φεύγει, δεν έρχεται, η αλήθεια αυτή είναι. Ο κόσμος έχει ανάγκη να δει πως κάτι καλό γίνεται, μακριά από εξαρτήσεις. Έχει ανάγκη να νιώσει και πως τον σέβονται. Η άρση των απαγορευτικών είναι μόνο η αρχή.
- Έξοδος στην Ευρώπη και Κύπελλο: Οι αγωνιστικοί στόχοι. Ο πήχης είναι ήδη αρκετά χαμηλά για τα δικά μας δεδομένα, οι στόχοι επιβάλλεται να επιτευχθούν. Και έχουμε ανάγκη ένα τίτλο, έστω το Κύπελλο.
- Δουλειά για την επόμενη χρονιά: Ο Νταμπίζας έχει πάρα πολλή δουλειά να κάνει και θα φροντίσουμε να του το μεταφέρουμε από την παρουσίαση του κιόλας. Αν φέραμε τον Ελλαδίτη για να κρίνει το τεχνικό τημ και να βρει παίκτες, δεν κάνουμε απολύτως τίποτα. Ο Νταμπίζας έχει δουλειά να κάνει στην οργάνωση, τη καλύτερη στελέχωση του τμήματος, την ανίχνευση παικτών αλλά και στη νοοτροπία.
- Άμεση αποκατάσταση του ιστορικού ολισθήματος: Δεν μας νοιάζει αν πάνε για πρωτάθλημα. Δεν μας νοιάζει αν έχουν 3πλάσιο μπάτζετ. Δεν μας νοιάζει αν τους βοηθήσει ο διαιτητής. Η ΟΜΟΝΟΙΑ θα αντιμετωπίσει το Αποέλ τουλάχιστον άλλη μια φορά μες τη χρονιά και έχει ιστορική υποχρέωση να το κερδίσει. Καμία δικαιολογία.
