Το να αναφερθούμε σε ένα ποδοσφαιριστή μόνο μετά από τη χθεσινή υπερπροσπάθεια όλης της ομάδας, ίσως να είναι άδικο. Κατάθεσαν και οι δεκατέσσερις που έπαιξαν τη ψυχή τους, ενώ και όλοι όσοι έμειναν στο πάγκο έπαιξαν το ρόλο τους. Ας μας συγχωρέσουν λοιπόν οι υπόλοιποι που θα κάνουμε μια εξαίρεση για το Ντρι Ρομαρίκ. Τον ποδοσφαιριστή με το πιο βαρύ βιογραφικό στο πρωτάθλημα που χθες έκανε μια εμφάνιση βγαλμένη από την Primera Division, ή μάλλον στη Ligue 1 που άρχισε να καθιερώνεται στο κέντρο της άμυνας.
Ο Ρομαρίκ ήταν απροσπέλαστος και μαζί με το Ρούνιε δημιούργησαν τοίχος στο κέντρο της άμυνας. Εκείνο που τον έκανε όμως να ξεχωρίζει, ήταν ο τρόπος που διαχειρίστηκε ένα από τους πιο έξυπνους επιθετικούς που ακούμπησαν μπάλα στο νησί μας, τον Αντρέ Άλβες. Οι τοποθετήσεις του ήταν πάντα ορθές, οι επεμβάσεις του πάντα καίριες. Και όταν η ΟΜΟΝΟΙΑ κέρδιζε μπάλα, οι επιθέσεις ξεκινούσαν από πίσω, από την άνεση και το δικό του μοίρασμα.
Το καλοκαίρι το συμβόλαιο του Ρομαρίκ εκπνέει και τίποτα δεν είναι δεδομένο. Θα θέλαμε πάντως πολύ να τον δούμε μετά από πλήρη προετοιμασία (ανακοινώθηκε από την ΟΜΟΝΟΙΑ 1η Σεπτεμβρίου) και μερικά κιλά πιο ελαφρύ! Κατά τα άλλα η ποιότητα του φωνάζει!
