Το ραντεβού της Πέμπτης πλησιάζει. Η ΟΜΟΝΟΙΑ βρίσκεται δύο μέρες μακριά από ένα ενενηντάλεπτο που μπορεί να την στείλει από τη κόλαση στο παράδεισο, ή να την φέρει αρκετά πίσω στη προσπάθεια που κάνει για ένα νέο ξεκίνημα, με ομολογουμένως καινοτόμες για τα δεδομένα της μεθόδους δουλειάς. Έχει βάλει στον εαυτό της δύσκολα και μόνο η ίδια μπορεί να βγάλει τον εαυτό της από το σημείο που βρίσκεται. Και για να το πετύχει, απαιτείται να δείξει χαρακτήρα.
Τις τελευταίες μέρες παρατηρείται μια αναγνώριση της πραγματικότητας από όλους μας. Ξέρει και ο τελευταίος ΟΜΟΝΟΙΑΤΗΣ, πως ολόκληρο το οικοδόμημα έχει μπροστά του μιας πρώτης τάξεως ευκαιρία να πετύχει μια νίκη…νοοτροπίας. Είναι μέσα στις δύσκολες συνθήκες που καλείται μια ομάδα να δείξει τον πραγματικό της χαρακτήρα και στο πρόσφατο παρελθόν πάντα κάναμε πίσω. Αυτή τη φορά, μπορούμε να ανέβουμε επίπεδο στο τρόπο που διαχειριζόμαστε τις δύσκολες καταστάσεις και να δούμε πιο αισιόδοξα το μέλλον.
Χάσαμε τη πρώτη μάχη, ας μην εγκαταλείψουμε τον αγώνα για τον πόλεμο. Εξακολουθούμε να είμαστε καλύτερη ομάδα από τη Μπεϊτάρ κι ας της επιτρέψαμε να έχει το πάνω χέρι. Τη Πέμπτη πάμε με αυτοπεποίθηση και τη σωστή νοοτροπία να διορθώσουμε τα κακώς έχοντα.
