Τα κάστανα από τη φωτιά πρέπει να βγάλει η ΟΜΟΝΟΙΑ τη Πέμπτη. Δεν είναι ούτε η πρώτη ούτε η τελευταία φορά που έχει ανατραπεί σε διπλές αναμετρήσεις όμως το 1-0. Και η ιστορία πρέπει να γράψει άλλη μια, στο μέλλον πρέπει να λέμε για εκείνη τη φορά που η ΟΜΟΝΟΙΑ μας τρόμαξε, αλλά έκανε το καθήκον της πετώντας έξω τη Μπεϊτάρ. Έχει την ποιότητα, έχει την προσωπικότητα, έχει και τους παίκτες να ηγηθούν. Γιατί τα μεγάλα ματς είναι για τους μεγάλους παίκτες.
Έχουμε μπόλικους τέτοιους. Κάποιοι όπως ο Ντάρμπισαϊαρ και ο Κλέιτον έχουν παίξει δεκάδες κρίσιμα ματς, άλλοι όπως ο Δημήτρης Χριστοφή θέλουν να αποδείξουν πως επέστρεψαν για τα καλά, γενικότερα όλοι έχουν πολλά ατομικά κίνητρα να κάνουν αυτό που πρέπει. Είναι και ο ποδοσφαιρικός εγωισμός στη μέση, αφού θα είναι ισχυρό πλήγμα στο γόητρο μας η έξοδος από την Ευρώπη τόσο νωρίς. Εκεί που η μπάλα καίει, οι μεγάλοι παίκτες βγαίνουν μπροστά και εμείς διαθέτουμε αρκετούς. Έχουν και όλους τους κατάλληλους λόγους να το κάνουν.
Πιο ισχυρό κίνητρο βέβαια από το μεγάλο στόχο της ΟΜΟΝΟΙΑΣ για είσοδο στους ομίλους του Γιουρόπα Λιγκ δεν υπάρχει. Οι ποδοσφαιριστές μας καλούνται να αποδείξουν την ανωτερότητα τους εντός των τεσσάρων γραμμών, έχοντας στο πίσω μέρος του μυαλού τους τα κέρδη από ενδεχόμενη επιτυχία. Να παίξουν για τους στόχους του συλλόγου που εκπροσωπούν και να είναι σίγουροι, πως όλοι θα θυμόμαστε και τα ονόματα στο πίσω μέρος της φανέλας.
