Είναι ο μεγαλύτερος φόβος κάθε ΟΜΟΝΟΙΑΤΗ και ο μεγαλύτερος κίνδυνος για την καριέρα του ίδιου: να μην δουλέψει αρκετά σκληρά, να μην εξελίξει το ταλέντο του όσο μπορεί, να μην ακουμπήσει το ταβάνι των δυνατοτήτων του! Για τον Κωνσταντίνο Παναγή ο λόγος, ο οποίος πάντως είναι σαν άνθρωπος πολύ δουλευταράς και ιδιαίτερα αυστηρός κριτής του εαυτού του! Φέτος έχει προπονητή του τον Παναγιώτη Αγριογιάννη και είναι φανερό πως δουλεύουν κάποια πράγματα έντονα.
Πιο έντονα από όλα φαίνεται ότι ο Κωνσταντίνος προσπαθεί να βελτιωθεί με τη μπάλα στα πόδια. Προσπαθεί να ξεκινήσει το παιχνίδι ο ίδιος και όχι να διώξει απλά μακριά τη μπάλα. Μέχρι στιγμής κάποιες μπαλιές του βγήκαν, κάποιες όχι, σε αυτό το στάδιο όμως θεωρούμε πως πιο σημαντικό είναι πως έχει κτίσει την αυτοπεποίθηση να ψάχνει συμπαίκτες του, αντί να κλωτσάει στα τυφλά. Κάθε μεγάλη ομάδα χρειάζεται κατοχή και σε αυτό το κομμάτι συμμετέχει και ο τερματοφύλακας.
Προφανώς δεν δουλεύει μόνο το πιο πάνω το τημ των τερματοφυλάκων, αλλά αυτό είναι πιο εύκολο να εντοπιστεί. Παρατηρούμε βελτίωση και στις αντιδράσεις του αφού σχεδόν σε όλες τις αποκρούσεις που έκανε φέτος προσπαθεί να σπρώχνει τη μπάλα προς τα πλάγια για να μην δεχθεί γκολ στο ριμπάουντ. Τέλος μας φαίνεται πιο αποφασιστικός και στις εξόδους.
Ασφαλώς τα πιο πάνω δεν μπορούν αν κριθούν με ασφάλεια μέσω 4 επίσημων και 3 φιλικών παιχνιδιών. Ο πραγματικός βαθμός βελτίωσης θα διαπιστωθεί μέσα από τη διάρκεια της χρονιάς, αφού ως γνωστόν, κάθε λάθος ο τερματοφύλακας το πληρώνει. Για την ώρα κρατάμε την δουλειά και ελπίζουμε πως ολόκληρο το τημ των τερματοφυλάκων θα απολαύσει τους καρπούς των κόπων του μέσα στο παιχνίδι.
