Την ώρα που οι δυο από τις τέσσερις κυπριακές ομάδες διεκδικούν απόψε πρόκριση και η τρίτη την έχει ήδη εξασφαλίσει, εμείς ετοιμαζόμαστε για ένα στη καλύτερη περίπτωση βαρετό Αύγουστο, στη χειρότερη δύσκολο. Η ΟΜΟΝΟΙΑ βρίσκεται αυτή τη στιγμή αναγκαστικά σε φάση ανασύνταξης, αφού ο αποκλεισμός από τη Μπεϊτάρ, την υποχρεώνει ουσιαστικά να κάνει δεύτερη προετοιμασία. Το μόνο που έχει σημασία αφού η Ευρώπη είναι παρελθόν, είναι πώς θα μας βρει το τέλος της προετοιμασίας αυτής.
Γιατί το γήπεδο, είναι ο μόνος τρόπος να κερδίσει η ομάδα το κόσμο της μια και καλή. Οτιδήποτε άλλο, μπορεί να του δώσει κίνητρο να μείνει κοντά, αν δεν έρθουν όμως αγωνιστικές επιτυχίες, η παραμονή του θα είναι πρόσκαιρη και προσωρινή. Για να ανεβούμε σαν οικοδόμημα, πρέπει να παίξουμε μπάλα. Πρέπει να βάλουμε τις βάσεις που τόσα χρόνια ακούμε και δεν βλέπουμε, για να κτίσουμε ομάδα η οποία θα διατηρηθεί για χρόνια, όχι το ράβε ξήλωνε της τελευταίας πενταετίας.
Στο τέλος της ημέρας μπάλα βλέπουμε. Και μέσω αυτής κερδίζονται οι τίτλοι. Έχουμε χρόνια να δούμε τέτοιον και το κυριότερο έχουμε χρόνια να δούμε ποδόσφαιρο που να μας πείσει πως αξίζουμε ένα. Τον Αύγουστο ο Νταμπίζας, ο Κάρβερ και οι παίκτες μας, πρέπει να τον εκμεταλλευτούν για να γίνουν ομάδα που δικαιούται να έχει απαιτήσεις μέσω της απόδοση της.
