Τόσο νωρίς μες τη σαιζόν, ο τίτλος μπορεί να χαρακτηριστεί υπερβολικός. Κι όμως, το παρελθόν έχει δείξει πως ομάδα που μένει πολύ πίσω νωρίς, δύσκολα προλαβαίνει το τραίνο του πρωταθλήματος ή έστω της διάκρισης. ΟΜΟΝΟΙΑ και Απόλλωνας έβαλαν φέτος ψηλά τον πήχη και προσπαθούν να δικαιώσουν τις προσδοκίες που δημιούργησαν οι δηλώσεις τους πριν την έναρξη της χρονιάς. Ο νικητής του ντέρμπι της Κυριακής θα έχει άλλη μια ευκαιρία να πείσει. Για τον χαμένο μάλλον θα αρχίσουν τα όργανα.
Ο Απόλλωνας όπως και η ΟΜΟΝΟΙΑ δεν μπήκε καλά στο πρωτάθλημα. Η διαφορά είναι πως για την ΟΜΟΝΟΙΑ το κακό ξεκίνημα μεταφράστηκε κυρίως σε κάκιστη αγωνιστική εικόνα, για την ομάδα της Λεμεσού, σήμαινε και πιο σημαντικές απώλειες βαθμών. Στις πρώτες πέντε αγωνιστικές, ο Απόλλωνας είχε και δυο ντέρμπι, τα έχασε και τα δύο, έκανε και γκέλα και μετράει μόλις εφτά βαθμούς από τους δεκαπέντε διαθέσιμους. Προφανώς δεν τον παίρνει να χάσει άλλους, όπως όμως δεν παίρνει και την ΟΜΟΝΟΙΑ να χάσει άλλο έδαφος είτε αυτό μεταφράζεται σε βαθμούς είτε σε εμπιστοσύνη του κόσμου της.
Με άλλα λόγια ο θάνατος σου η ζωή μου το παιχνίδι της Κυριακής, με τις δυο ομάδες να ψάχνουν τη νίκη και την ευκαιρία να συνεχίσουν αυτό που άρχισαν να κτίζουν το καλοκαίρι. Οι στόχοι του Απόλλωνα βέβαια δεν μας απασχολούν ιδιαίτερα, εμείς θέλουμε να δούμε την ΟΜΟΝΟΙΑ επιτέλους να αντιδρά και να σουλουπώνει την εικόνα της. Μας νοιάζει με άλλα λόγια η δική μας ζωή και το που θα φτάσει φέτος ο Απόλλωνας είναι το τελευταίο που μας ενδιαφέρει.
