Επί της ευκαιρίας των 24 χρόνων που συμπληρώνονται από τη “γέννηση” της Θύρας 9 είχαμε συνομιλία με τον Πάμπο Αγαπίου, ιδρυτή της οργανωμένης κερκίδας της ΟΜΟΝΟΙΑΣ. Μπορεί να ζει πλέον μόνιμα στην Βουλγαρία, αλλά δεν περνά στιγμή που να μην περνάει απ’ το μυαλό του η ΟΜΟΝΟΙΑ. «Από πέντε χρονών στα γήπεδα, πρώτο μου σύνθημα “δεν είμαστε απάτσι δεν είμαστε ζουλού, είμαστε οι χούλιγκαν του πράσινου λαού”. Με βγάζανε πάνω στους ώμους τους οι μεγάλοι και το φώναζα στο παλιό ΓΣΠ, μετά στο Μακάρειο κάτω ή άλλοτε απέναντι από το ρολόι» μας εξιστορεί.
Από το 1992 και γενικά τη δεκαετία εκείνη άλλαξαν πολλά στο ποδόσφαιρο, όπως και στην ΟΜΟΝΟΙΑ, αλλά η στήριξη του κόσμου και η ανυπομονησία να πάει στο γήπεδο διατηρείται. Αναπολώντας, ο φίλτατος Πάμπος Αγαπίου μας ανέφερε «Η ζωή μας ήταν από Κυριακή σε Κυριακή, τελείωναν τα παιχνίδια την Κυριακή και τη Δευτέρα άρχιζα να σκέφτομαι νέα συνθήματα, ένα από τα πιο γνωστά είναι το say Ο, ΜΟ, ΝΟΙ, Α! Το σκέφτηκα γύρω στο 1991-92, απέναντι από το ρολόι στην κερκίδα φώναξα σε όλους να επαναλαμβάνουν αυτά που θα λέω. 
Άρχισα say O και όλοι απάντησαν say O, αν και κανονικά έπρεπε να πουν μόνο “Ο”, έτσι καθιερώθηκε από τότε και μέχρι σήμερα ακούγεται “Say O”».
Κάθε εβδομάδα είχε ανάγκη να πάει στο γήπεδο, να δει από κοντά την αγαπημένη του ομάδα, αλλά και τη δεύτερη του οικογένεια. Όπως τόνισε, «ήμασταν όλοι μια οικογένεια, ζούσαμε για το ποδόσφαιρο, όλοι κάθε Κυριακή μαζί στο γήπεδο, αν ήταν εκτός Λευκωσίας πηγαίναμε με λεωφορεία, με αυτοκίνητα ή ακόμη με οτοστόπ, γενικά με κάθε τρόπο που μπορούσαμε να βρούμε. Πάντα φτάναμε πριν ανοίξουν οι πόρτες του σταδίου, ήμασταν μια οικογένεια, μια γροθιά, σαν αδελφός ο ένας για τον άλλο».
Όσον αφορά την ονομασία της οργανωμένης κερκίδας σε “ΘΥΡΑ 9”, όπως μας λέει ο Πάμπος Αγαπίου ήρθε σε ένα παιχνίδι με τον Άρη στη Λάρνακα λόγω τιμωρίας της ΟΜΟΝΟΙΑΣ, όπου η ομάδα μας κέρδισε 10-0. Ο ιδρυτής του οπαδικού συνόλου του “τριφυλλιού” όποτε μπορεί επισκέπτεται την Κύπρο και ασφαλώς πηγαίνει στους αγώνες της ΟΜΟΝΟΙΑΣ.
