Στο παιχνίδι με τον Άρη, όπως και στο ματς με τη Σαλαμίνα, η ΟΜΟΝΟΙΑ επιβλήθηκε πλήρως στο πρώτο ημίχρονο. Η μεγάλη διαφορά ήταν ότι μπήκε στα αποδυτήρια με το σκορ 2-0 υπέρ της, σε αντίθεση με το παιχνίδι της περασμένης εβδομάδας όταν δεν κατάλαβε ούτε η ίδια πως έμεινε στο 0-0. Ακόμα και όταν ο Άρης μείωσε κόντρα στη ροή του αγώνα και μας ανησύχησε για ένα δεκάλεπτο, ήταν τέτοια η απόσταση που κτίστηκε στα πρώτα 45 λεπτά που ένα ακόμα γκολ επανέφερε την τάξη.
Γενικώς μέσα σε μια μόνο εβδομάδα είδαμε τη διαφορά του να τελειώνεις τις φάσεις που δημιουργείς με το να τις χάνεις. Η ΟΜΟΝΟΙΑ δεν μπορεί να έχει κανένα παράπονο από την αποτελεσματικότητα των επιθετικών της, σκοράρουν με βάση τα νούμερα περισσότερα από δυο γκολ ανά παιχνίδι. Στο ένα παιχνίδι που δεν είχαν ρέντα όμως η ομάδα το πλήρωσε και χθες βίωσε πόσο απλά θα μπορούσαν να είναι τα πράγματα αν σκόραρε έστω ένα γκολ στο εκρηκτικό πρώτο μέρος με τη Σαλαμίνα.
Αυτά τα παιχνίδια, αυτές οι αντιθέσεις πρέπει να λειτουργούν και σαν μαθήματα για την ΟΜΟΝΟΙΑ. Αφού από τα ενδότερα της ομάδας τονίζουν ξανά και ξανά πως είμαστε ένα σύνολο που προοδεύει με τον καιρό, κάθε εβδομάδα πρέπει να προσθέτουμε και ένα λιθαράκι, να βελτιώνουμε ένα τομέα. Τα ντέρμπι δεν είναι καθόλου μακριά και πρέπει μέχρι αυτά να παρουσιαστούμε όσο πιο “σουλουπωμένοι” γίνεται.
