Έτσι είναι το ποδόσφαιρο, ο κάθε ένας έχει τη δική του άποψη και η μια με την άλλη, μπορεί να απέχουν χιλιόμετρα. Μέχρι χθες το τεχνικό επιτελείο της ΟΜΟΝΟΙΑΣ (ειδικά τις πρώτες 5 αγωνιστικές) δεχόταν πολύ σκληρή κριτική για την εικόνα της ομάδας, αλλά ο επικεφαλής του, ο Τζον Κάρβερ, επέμενε πως βλέπει βελτίωση και πως δεν αργεί η μέρα που θα παρουσιάσει πολύ καλύτερο ποδόσφαιρο. Εκείνη η μέρα ήρθε χθες, ο Άγγλος δέχεται εύσημα, αλλά δεν απέφυγε πάλι την κριτική!
Εύσημα δέχεται προφανώς για την εικόνα της ομάδας, κυρίως στο πρώτο 45λεπτο. Η ΟΜΟΝΟΙΑ είχε τον έλεγχο σε όλο τον αγώνα, όμως ειδικά στο πρώτο μέρος ήταν εξαιρετική. Τόσο καλή σε σημείο που πολλοί αναρωτιόνταν που ήταν κρυμμένη τόσο καιρό. Ο Κάρβερ φαίνεται πως βρήκε τη φόρμουλα να κρύψει αρκετές αδυναμίες με το 4-4-2 και ρόμβο στη μεσαία γραμμή και αυτό αναγνωρίζεται από τον κόσμο της ομάδας, που είδε την βελτίωση.
Η κριτική τώρα, έρχεται γιατί ο κόουτς έμεινε με την τρίτη αλλαγή στο χέρι, ενώ το σκορ ήταν στο 1-1. Η ΟΜΟΝΟΙΑ ήθελε άλλο ένα γκολ, είχε στον πάγκο τους Αγκάγιεφ και Κύπρου, αλλά ο Άγγλος τεχνικός επέλεξε να μην αλλάξει κάτι, είτε σε σχηματισμό είτε σε πρόσωπα πέραν από την αντικατάσταση του Τουρέ με τον Φυλακτού. Για να έμπαινε οποιοσδήποτε από τους Αγκάγιεφ και Κύπρου, μάλλον θα έπρεπε να αλλάξει και το σχήμα και αυτό είναι λογικά που αποθάρρυνε τον Κάρβερ. Ο Ντάρμπισαϊαρ προφανώς δεν έβγαινε, ο Χριστοφή είχε περάσει σαν αλλαγή, ο Κλέιτον σε αυτό το σημείο μπορεί με μια ενέργεια να ξεκλειδώσει την αντίπαλη άμυνα.
Αναγκαστικά θα αποχωρούσε ένας από την άμυνα ή τον άξονα για να μπει μεσοεπιθετικός και ο Κάρβερ επέλεξε να μην προβεί σε ανακατατάξεις. Όλοι κρίνονται όμως εκ του αποτελέσματος και λογικό είναι να ασκείται κριτική, αφού το δεύτερο γκολ δεν ήρθε ποτέ. Ούτε για τη Σαλαμίνα μπορεί να πει κάποιος, όταν είσαι όμως η ΟΜΟΝΟΙΑ στόχος σου είναι μόνο η νίκη και πολύ λίγο σε ενδιαφέρει η όποια Σαλαμίνα.
