Η βελτίωση της ΟΜΟΝΟΙΑΣ και η υπεροχή της όσον αφορά την εικόνα επί του Απόλλωνα, δεν ήταν ικανή χθες να καμουφλάρει τις αδυναμίες της μεσοαμυντικά. Η εικόνα ήταν καλύτερη, παρότι ακόμα απέχει από εκείνο που θέλουμε να βλέπουμε, εκείνο όμως που μας μένει από το ντέρμπι με τον Απόλλωνα, είναι πως πληρώσαμε ότι πληρώνουμε από το δεύτερο επίσημο ματς. Το γεγονός δε πως χθες δοκιμάσαμε άλλο ένα αμυντικό δίδυμο, που αυτή τη φορά συμπεριελάμβανε ένα αμυντικό μέσο, αποδεικνύει του λόγου το αληθές.
Αλλαγές στο ρόστερ μπορούν να γίνουν μόνο το Γενάρη και η άποψη μας για το που χρειάζεται πρωτίστως ενίσχυση είναι η ίδια με τον Αύγουστο: στο κέντρο της άμυνας και στο χώρο της μεσαίας γραμμής. Μέχρι το Γενάρη όμως, ο Κάρβερ και οι συνεργάτες τους πρέπει να δουν πώς θα σουλουπώσουν τη κατάσταση, όσο σουλουπώνεται. Στον άξονα οι τρόποι είναι λίγο πολύ γνωστοί, ενώ η παρουσία του Κατελάρη δίνει αν μη τι άλλο ενδιαφέρον. Στο κέντρο της άμυνας η φόρμουλα ακόμα αναζητείται. Και εκεί αναρωτιόμαστε τι μπορεί να γίνει ως το Γενάρη.
Ο Φλορέσκου πάλεψε χθες φιλότιμα, στο πρώτο γκολ του Απόλλωνα μας θύμισε πως δεν είναι κεντρικός αμυντικός, ενώ κάτι παρόμοιο ισχύει και για τον Παντελιάδη. Ο Νασιμέντο ακόμα δεν έχει δείξει τα στοιχεία που έκαναν τον Νταμπίζα να τον επιλέξει και μοιραία έχασε τη θέση του από ένα αμυντικό χαφ. Εκείνος που έδειχνε πως μπορέσει να αποτελέσει τον παρτενέρ του Βύντρα ο Όρσουλιτς είναι τραυματίας, ενώ όταν επιστρέψει πρέπει κι αυτός να ανέβει αρκετά. Το κυριότερο είναι να βρεθεί μια σταθερή τετράδα πίσω στην οποία ο Κάρβερ να δουλέψει για να βρεθεί χημεία, γιατί ως τώρα η ΟΜΟΝΟΙΑ πληρώνει ακριβώς αυτά τα κενά.
