Θα περίμενε κανείς πως τόσες φορές που την πάθαμε, θα βάζαμε μυαλό, αλλά μάλλον όχι. Όλη η χθεσινή μέρα αναλώθηκε σε συζητήσεις για τον αντικαταστάτη του Κυριακή, αν κάνει καλά ο Βαλανίδης, αν πράττει σωστά ο “Εμπρός Ομόνοια”. Ανεξάρτητα από τις όποιες απόψεις έχουμε, ρωτάμε το εξής απλό: είναι τώρα η ώρα να το συζητήσουμε; Όλους θα τους κρίνει η ιστορία, θετικά ή αρνητικά. Δεν μπορούμε όλοι όμως να απαιτούμε νίκη στο αιώνιο και όταν έρχεται η ώρα να δημιουργούμε οι ίδιοι αντιπερισπασμούς.
Όχι ότι τα διοικητικά δεν είναι σημαντικά, απλά κατά την άποψη μας, πρέπει να ιεραρχούμε τις προτεραιότητες μας. Στο κάτω κάτω, όποιος αποφασιστεί να μπει θα κριθεί και αυτός από τις πράξεις του μακροπρόθεσμα, ούτε σήμερα, ούτε αύριο. Εμείς ας συγκεντρωθούμε στα του αιωνίου ντέρμπι, αν θέλουμε να λέμε πως την έχουμε ανάγκη αυτή την νίκη. Πάμε να το πάρουμε και μετά ας συζητήσουμε ποιος θα μπει και τι ρόλο θα έχει. Αυτό δεν θέλουμε πάνω από όλα; Μια ΟΜΟΝΟΙΑ που να είναι διεκδικήτρια; Ε αν έχουμε το μυαλό συνεχώς αλλού δεν θα γίνει.
Διαχρονικά, βάζουμε τα χεράκια μας και βγάζουμε μόνοι τα ματάκια μας. Δόξα το Θεό, 11 εκατομμύρια είναι εκεί από τους εγκληματικούς χειρισμούς ΟΜΟΝΟΙΑΤΩΝ να μας το θυμίζουν. Μιλάμε για αλλαγή στη νοοτροπία μας, ας αλλάξουμε πρώτα ο κάθε ένας την δική του ατομικά. Μέχρι το Σάββατο το βράδυ, το μυαλό μας πρέπει να είναι μόνο στο Αποέλ.
