Μια συνέντευξη με ένα άνθρωπο που δουλεύει με το μεγαλύτερο troll του κυπριακού ποδοσφαίρου σίγουρα είναι πολύ ενδιαφέρουσα. Ειδικά από τη στιγμή που ο Cillian Sheridan, γιατί περί αυτού ο λόγος, διανύει το περίοδο εξαιρετικής φόρμας και αναγνωρίζει πως μεγάλο ρόλο στην προσωπική του βελτίωση τον τελευταίο χρόνο, έπαιξε η συνεργασία του με τον αθλητικό ψυχολόγο Niall Stack.
Ο Niall μίλησε στο omonoianews.com για την δουλειά του με τον Cillian, τους τομείς που μπορεί να βοηθήσει ένας αθλητικός ψυχολόγος αλλά και την ιδιαίτερη περίπτωση της ΟΜΟΝΟΙΑΣ, που όπως τονίζει «έχει ταυτότητα παρόμοια της οποίας είδα μόνο στην Αθλέτικ Μπιλμπάο».
Σπούδασα αθλητική ψυχολογία στο Πανεπιστήμιο και η αλήθεια είναι πως πρόκειται για ένα τομέα που πάντα με ενθουσίαζε
Πώς αποφάσισες να ασχοληθείς με το πεδίο της αθλητικής ψυχολογίας;
«Όλη μου τη ζωή ασχολούμουν με τον αθλητισμό. Έπαιξα Gaelic Football στο υψηλότερο επίπεδο και πάντα ένιωθα πως αν ήμουν λίγο πιο δυνατός πνευματικά θα με βοηθούσε. Το ίδιο ισχύει και για τις ομάδες μου, αν ήμασταν σε ομαδικό επίπεδο λίγο πιο δυνατοί πνευματικά, θεωρώ πως θα είμαστε και πιο επιτυχημένοι. Σπούδασα αθλητική ψυχολογία στο Πανεπιστήμιο και η αλήθεια είναι πως πρόκειται για ένα τομέα που πάντα με ενθουσίαζε. Ειδικά συγκεκριμένοι αθλητές από διάφορα αθλήματα, με ενδιέφεραν πάρα πολύ λόγω του τρόπου και της πνευματικής δύναμης με την οποία προσέγγιζαν τους αγώνες τους. Ο γκόλφερ Roy Mcilroy ήταν σίγουρα ένας από αυτούς, αλλά και αρκετοί από το ράγκμπι που είναι πολύ διαδεδομένοι στην Ιρλανδία. Ο Richard McKaw, από τη Νέα Ζηλανδία είναι ένα καλό παράδειγμα. Το καλύτερο παράδειγμα όμως και ο πιο δυνατός πνευματικά παίκτης που είδα ποτέ μου είναι ο Roy Keane. Ο τρόπος που ηγείται, ο τρόπος που έβαζε ψηλά τον πήχη για τους υπόλοιπους ήταν σχεδόν απίστευτος».
Πρώτα από όλα πρέπει να πείσεις τους παίκτες να τα δώσουν όλα σε αυτή τη διαδικασία
Ανέφερες δυο Ιρλανδούς αθλητές. Στο δικό μου μυαλό έρχεται ένας τρίτος τον οποίο προσωπικά θεωρώ παράδειγμα πνευματικής δύναμης και συνήθως κερδίζει τους αγώνες του πριν μπει στο ριγκ. Αναφέρομαι στον Connor McGregor και η ερώτηση είναι, πόσο σημαντική είναι τελικά η πνευματική δύναμη; Και τι μπορεί να κάνει ένας αθλητικός ψυχολόγος για να βελτιώσει την ψυχολογία όλης της ομάδας;
«Ο Connor McGregor είναι σίγουρα ένας πολύ δυνατός πνευματικά αθλητής, χωρίς αμφιβολία. Είναι κάπως διαφορετικό στο MMA που αγωνίζεται ο Connor όμως. Μπορεί να συγκεντρώνεται σε δυο άτομα, τον εαυτό του και τον αντίπαλο για 6 μήνες, είναι κλειδωμένος σε αυτούς. Για ένα ποδοσφαιριστή όμως τα πράγματα είναι διαφορετικά. Οι προκλήσεις είναι εβδομαδιαίες, κάποιες φορές έχουν και δυο αντιπάλους σε μια βδομάδα. Προφανώς δεν είναι αντικειμενικός, αλλά για μένα η αθλητική ψυχολογία κάνει τη διαφορά. Σε μια μάχη μεταξύ ίσων ομάδων, είναι ο πιο δυνατός πνευματικά που θα κερδίσει κάθε φορά. Στην Ιρλανδία λέμε πως οι πάνω 6 ίντζες του κεφαλιού σου που κάνουν τη διαφορά. Στο Gaelic και στο Hurling 10 με 12 ομάδες έχουν αθλητικούς ψυχολόγους παρότι είναι ερασιτεχνικά. Η Tipperary για παράδειγμα που είναι η πιο πετυχημένη ομάδα στο hurling, έχει σταφ 20 ατόμων, εκ των οποίων οι 3 είναι αθλητικοί ψυχολόγοι. Ένας από αυτούς είναι στην Εθνική μποξ της χώρας, έκανε πολλή δουλειά και προσέλαβαν δεύτερο, στη συνέχεια και τρίτο. Δίνουν μεγάλη σημασία γιατί βλέπουν τα αποτελέσματα.
Όταν ένας αθλητικός ψυχολόγος δουλεύει με ένα αθλητή, προσπαθεί να τον βοηθήσει να βελτιωθεί. Θέτουν στόχους μαζί και δουλεύουν σε αυτούς, προσπαθούν να βελτιώσουν τον αθλητή ατομικά. Αν το κάνεις συνεχώς με όλους τους ποδοσφαιριστές, σιγά σιγά όλο το γκρουπ θα ανέβει. Κάπως έτσι το σύνολο βάζει στόχους μαζί πριν από προπονήσεις και αγώνες, να βοηθούν περισσότερο ο ένας τον άλλο να είναι πιο συνεκτικοί. Για παράδειγμα μιλούσα με τον αθλητικό ψυχολόγο της Λέστερ Ken Way, μετά από μια χρονιά που έκαναν ένα θαύμα πραγματικότητα και έμοιαζαν πιο δυνατοί από τους αντιπάλους. Τον ρώτησα ποιο ήταν το σημείο που δούλεψε πιο έντονα και περίμενα να μου πει ότι μάλλον έπεισε τους παίκτες να ταυτιστούν με την Πόλη και τους οπαδούς, αλλά μου απάντησε κάτι διαφορετικό. Μου είπε πως πέτυχαν να κάνουν κάθε προπόνηση ανταγωνιστική. Οι παίκτες ήταν ανταγωνιστικοί όταν έπρεπε να κάνουν σπριντ, η όταν έπαιζαν διπλό, ή κορόιδο. Ήταν ανταγωνιστικοί στα πάντα και έκτισαν μια συνεκτικότητα και καλό τμήμα. Πρώτα από όλα πρέπει να πείσεις τους παίκτες να τα δώσουν όλα σε αυτή τη διαδικασία. Ότι βάλουν σε προσπάθεια θα πάρουν σαν αποτέλεσμα. Πρέπει να εμπιστευτούν τη διαδικασία και να δουλέψουν».
Με άλλα λόγια, βελτιώνοντας κάθε ποδοσφαιριστή ατομικά, βελτιώνεις και το σύνολο…
«Ακριβώς, το βλέπουμε άλλωστε και μέσω του Κίλιαν Σέρινταν, πόσες ασίστ έχει φέτος, πόσες ολοκληρωμένες πάσες, πώς βοηθά το σύνολο. Δεν βοηθά μόνο τον εαυτό του, βοηθά το σύνολο».
Θεωρείς πως είναι ακόμα ταμπού στη Κύπρο το θέμα του αθλητικού ψυχολόγου;
«Όχι μόνο στην Κύπρο, σε πολλές χώρες. Είναι συχνό ένα μέλος του Δ.Σ. ή ένας προπονητής να «φοβάται» κάπως το θεσμό και τη διαδικασία, αλλά η αλήθεια είναι πως αποτελεί πλέον συχνή πρακτική και είναι πολύ διαδεδομένο στο υψηλότερο επίπεδο να εργοδοτούν αθλητικούς ψυχολόγους οι ομάδες. Και πάλι ίσως να μην είμαι αντικειμενικός αλλά ξέρω πως δουλεύει γιατί το βλέπω να δουλεύει, με τον Κίλιαν. Πίστεψε πολύ στη διαδικασία, δούλεψε και απολαμβάνει τους καρπούς της δουλειάς του, όπως και η ΟΜΟΝΟΙΑ φυσικά. Βάζει ψηλούς στόχους για τον εαυτό του συνεχώς. Όταν έχεις αποτελέσματα δεν μπορείς να αμφισβητείς ότι κάτι δουλεύει. Σίγουρα δεν κοιτάει κανείς τον Κίλιαν και λέει «κοίτα, δουλεύει με αθλητικό ψυχολόγο» αλλά όλοι λένε «κοίτα πόσο έχει βελτιωθεί». Δεν λέω φυσικά ότι η βελτίωση οφείλεται σε μένα, οφείλεται στα όσα έβαλε σε αυτή την προσπάθεια. Είναι πολύ έξυπνος τύπος και πλέον πολύ σημαντικός για την ΟΜΟΝΟΙΑ.
Οι ομάδες που το βλέπουν σαν ταμπού ακόμα, θα μείνουν πίσω. Είναι επιστήμη πλέον και είναι πολύ σημαντικός τομές».
Μιας και μίλησες για τον Κίλιαν πώς ξεκίνησε η σχέση σας;
«Εδώ και δυο χρόνια σταμάτησα τον αθλητισμό όταν έσπασα το πόδι μου. Αναμίχθηκα με το μάνατζμεντ ομάδων και ασχολήθηκα και με τον τομέα της αθλητικής ψυχολογίας. Όταν μεταφέρθηκα εδώ έμαθα πως είναι και Σέρινταν και επικοινώνησα μαζί του χωρίς να τον ξέρω. Ήθελα να τον ρωτήσω αν είναι διαδεδομένος ο θεσμός του αθλητικού ψυχολόγου, ποια γλώσσα μιλάνε οι ποδοσφαιριστές, έψαχνα κυρίως συμβουλές. Ο Κίλιαν μου είπε αμέσως πως ενδιαφέρει τον ίδιο γιατί οι καλύτεροι παίκτες που γνώρισε ήταν πνευματικά πολύ δυνατοί. Από την στιγμή που μου είπε πως θέλει να δουλέψουμε μαζί δεν με ένοιαζε να ψάξω κάτι άλλο, ήθελα να δω που μπορούμε να φτάσουμε. Όπως σου είπα αμέσως αγκάλιασε αυτή την υπόθεση, την πρώτη φορά που βρεθήκαμε μιλήσαμε για 4 ώρες. Μου είπε τόσα πολλά για τον εαυτό του που καταλήξαμε αμέσως σε στρατηγικές για μικρά κομμάτια που μπορούμε να βελτιώσουμε. Πώς μπορεί να γίνει καλύτερος στις προπονήσεις, πώς μπορεί να γίνει καλύτερος στα παιχνίδια, πώς μπορεί να είναι πιο συγκεντρωμένος στην προετοιμασία του πριν τα παιχνίδια. Ίσως να βοήθησε και το ότι είμαι Ιρλανδός».
Αυτό που βλέπουμε εμείς από έξω είναι την αγωνιστική βελτίωση του. Εσύ διακρίνεις και βελτίωση όσον αφορά τη ψυχολογία και την αυτοαξιολόγηση;
«100% ναι. Πλέον αξιολογεί τον εαυτό του σε τέτοιο επίπεδο που δεν χρειάζεται να ρωτώ πολλές ερωτήσεις. Τον αφήνω να μου πει όσα πιο πολλά μπορεί μόνος του. Αυτή τη στιγμή μπορεί να αναπαράξει το παιχνίδι στο μυαλό του με μεγάλη ακρίβεια, να είναι κριτικός στον εαυτό του όταν πρέπει αλλά κυρίως να δίνει τα εύσημα στον εαυτό του χωρίς να παρασύρεται. Μου είπε μόνος του πως στο παρελθόν ένιωσε πολλές φορές ότι όταν έπαιζε καλά για ένα διάστημα χαλάρωνε. Δεν δούλευε το ίδιο σκληρά και χρειαζόταν κάποιον να του δώσει μια κλωτσιά στον πισινό για να τον επαναφέρει. Τώρα κάθε φορά που πετυγχαίνει ένα στόχο, ψάχνει να δει τι άλλο μπορεί να κάνει καλύτερα. Θέλει να βελτιώσει πολλές πτυχές του παιχνιδιού του, μπορεί να είναι οι πάσες, μπορεί ο τρόπος που αμύνεται, μπορεί να είναι οι ολοκληρωμένες πάσες».
Ο μικρός ο Φάνος για παράδειγμα, είναι φανερό πως είναι δυνατός ψυχολογικά.
Από ότι μου είπε ο ίδιος ο Κίλιαν το καλοκαίρι, δουλέψατε περισσότερο την βελτίωση του σε ατομικό επίπεδο καθώς και στην οριοθέτηση στόχων. Είναι δουλειά του αθλητικού ψυχολόγου να βελτιώσει και άλλους τομείς, όπως την ομαδική αυτοπεποίθηση και ψυχολογία;
«Ξανά πρέπει να μιλήσω για την συνεκτικότητα και το ομαδικό πνεύμα. Πώς μπορούν να βελτιώσουν ο ένας τον άλλο, να είναι ανταγωνιστικοί χωρίς να είναι εχθρικοί και σπρώχνοντας ο ένας τον άλλο. Σίγουρα μπορούν να δουλευτούν με ένα αθλητικό ψυχολόγο αυτά. Ας πούμε για παράδειγμα πως ο τοπ σκόρερ σου αρχίζει να δίνει ασίστ, αλλά κρίνεται στο τέλος της χρονιάς του από τα γκολ του, σε συνεργασία με τον προπονητή της ομάδας μπορεί να τεθεί σαν στόχος να αντιληφθεί αυτός ο παίκτης πως βοηθάει με άλλους τρόπους για να έχει καλή ψυχολογία. Σε κάθε ομάδα επίσης έχεις παίκτες που έχουν ανεβοκατεβάσματα στην απόδοση τους. Αυτούς τους παίκτες μπορούμε να τους δουλέψουμε να είναι σταθεροί στην προπόνηση έτσι ώστε να βγάλουν αυτό το αποτέλεσμα στο γήπεδο και έμμεσα βοηθάμε έτσι το σύνολο και τη γενική αυτοπεποίθηση.
Γενικώς υπάρχουν πολλοί τομείς που μπορεί να βοηθήσει ένας αθλητικός ψυχολόγος. Υπάρχουν για παράδειγμα οι τραυματίες, η περίοδος ανάρρωσης μπορεί να γίνει πολύ μοναχική. Υπάρχουν αυτοί που δεν παίζουν πολύ, αλλά πρέπει να είναι έτοιμοι νοητικά και πνευματικά να βοηθήσουν όταν χρειαστούν.
Στο τέλος της ημέρας δεν είναι όλοι οι παίκτες ίδιοι, ο κάθε ένας έχει διαφορετικό χαρακτήρα. Ο μικρός ο Φάνος για παράδειγμα, είναι φανερό πως είναι δυνατός ψυχολογικά. Είναι νεαρός, αλλά δεν κρύβεται ποτέ, ζητά μπάλα, μπαίνει δυνατά στις φάσεις. Τον βοηθά και ο Παναγή του δίνει τη μπάλα όταν τη ζητά αλλά και ότι ο Κάρβερ τον πιστεύει και του το δείχνει. Συμφωνώ με την προσέγγιση να του δώσει ανάσες την τελευταία αγωνιστική, γιατί έτσι του δείχνει και πως είναι σημαντικός και θέλει να τον προστατέψει. Γενικά είναι πολλοί οι τομείς που μπορεί ο αθλητικός ψυχολόγος να βοηθήσει και ατομικά και ομαδικά».
Η ΟΜΟΝΟΙΑ δεν είναι ένα συνηθισμένο κλαμπ, η μόνη ομάδα που έχω δει με τέτοια ταυτότητα είναι η Αθλέτικ Μπιλμπάο
Κατά την άποψη μου, το γεγονός πως τα τελευταία χρόνια είχαμε οικονομικά προβλήματα και δεν θέταμε ως στόχο τον τίτλο είχε επιπτώσεις στο DNA μας. Είχε επίσης επιπτώσεις και στη ψυχολογία του κόσμου με αποτέλεσμα οι παίκτες πολλές φορές να μην μπορούν να τον φέρουν με το μέρος τους…
«Οι οπαδοί είναι ο 12 παίκτης. Είναι κλισέ αλλά είναι η δύναμη και η ενέργεια πίσω από την ομάδα. Πήγα σε πολλά εκτός έδρας παιχνίδια της ΟΜΟΝΟΙΑΣ και οι οπαδοί της είναι περισσότεροι από τους αντιπάλους. Κάποιες φορές αυτό είναι καλό και κάποιες κακό βέβαια ανάλογα με την ψυχολογία του κόσμου και το πώς είναι τα πράματα στην ομάδα. Το μάνατζμεντ πρέπει να είναι ενήμερο και να έχει γνώση για τους λόγους που είναι σε μια ψυχολογική κατάσταση ο κόσμος και να τον κατανοεί.
Την ίδια στιγμή, πρέπει να είναι και σε θέση να δώσει στους οπαδούς να καταλάβουν σε ποια κατάσταση είναι αυτός και η ομάδα και αν η προσέγγιση του κόσμου κάνει κακό παρά καλό, για να δουλέψουν μαζί στη βελτίωση. Κατανοώ και καταλαβαίνω πλήρως τον κόσμο, μπορούσα να δω πόσο εύκολα άλλαζε η δική τους ψυχολογική κατάσταση και κατάλαβα τους λόγους όταν μίλησα με οπαδούς, από που προέρχεται αυτή η πίκρα και η απογοήτευση. Για κάποιον που βλέπει τα πράγματα σαν εξωτερικός παρατηρητής, δεν είναι εύκολο να το καταλάβει, αλλά η ΟΜΟΝΟΙΑ δεν είναι ένα συνηθισμένο κλαμπ, η μόνη ομάδα που έχω δει με τέτοια ταυτότητα είναι η Αθλέτικ Μπιλμπάο. Ο κόσμος στην ουσία είναι ο ιδιοκτήτης, είναι η ίδια η ομάδα και φυσιολογικά παίρνει κάθε επιτυχία της και αποτυχία της προσωπικά. Είναι υπέροχη αυτή η ιδιαίτερη σχέση και ταυτότητα, όμως χρειάζεται φυσικά διαχείρισης. Τον τελευταίο καιρό βλέπω μια προσπάθεια να είναι κοντά ο σύλλογος στον κόσμο να έχει επικοινωνία μαζί του και πιστεύω πως αν αυτό το κανάλι ήταν πάντα ανοικτό, ο κόσμος θα ήταν πιο κατανοητικός. Αν δηλαδή εξηγούσαν πάντα κάποια πράγματα στον κόσμο, αν τον έκαναν να νιώσει ότι είναι ενήμερος ίσως να καταλάβαινε περισσότερο την κατάσταση».
Το ότι δεν βάζαμε ψηλούς στόχους πάντως επηρέασε και τους παίκτες και τη νοοτροπία τους. Τα τελευταία χρόνια, όχι τόσο στη φετινή ομάδα αλλά σε προηγούμενες, είχαμε παίκτες που δεν αντιλαμβάνονταν που έπαιζαν και τι απαιτείται από αυτούς. Τι μπορεί να γίνει με αυτούς;
«Τα πάντα μπορούν να γίνουν με αυτούς. Είναι το ψωμί και του βούτυρο του αθλητικού ψυχολόγου. Συναντήσεις μαζί τους, απευθείας ανάλυση του επιπέδου που βρίσκονται ατομικά και πώς αυτό επηρεάζει την ομάδα. Ειλικρινής προσέγγιση, να καταλάβουν τι απαιτείται από αυτούς και ότι είναι μη αποδεκτό σε ένα επαγγελματικό κλαμπ όπως η ΟΜΟΝΟΙΑ ή οποιαδήποτε άλλη μεγάλη ομάδα, να μην είναι οι ποδοσφαιριστές συγκεντρωμένοι ή να μην συμπεριφέρονται όπως πρέπει εκτός γηπέδου. Κάποιες φορές πρέπει να είσαι και αυστηρός και σκληρός, πρέπει να αναγνωρίσουν το πρόβλημα και να το αντιμετωπίσουν. Έχω ξανασυναντήσει το πρόβλημα και το κυριότερο είναι να πετύχεις οι ίδιοι οι παίκτες να αξιολογήσουν τον εαυτό τους και να αντιληφθούν πως δεν είναι σωστοί».
Στο τέλος της ημέρας γιατί πιστεύεις πως οι μεγάλες ομάδες πρέπει να δουλεύουν με αθλητικούς ψυχολόγους;
«Κατακρίβιαν, στο ψηλότερο επίπεδο, όλες οι μεγάλες ομάδες ήδη δουλεύουν με αθλητικούς ψυχολόγους. Στο τέλος της ημέρας όπως είπα και πιο πριν, μεταξύ δυο ίσων ομάδων, αυτή που είναι πιο δυνατή πνευματικά θα κερδίζει κάθε φορά. Οι προκλήσεις που έχουν να αντιμετωπίσουν οι αθλητές, ειδικά αυτοί που παίζουν σε μεγάλες ομάδες, είναι πάρα πολλές και συνεχόμενες. Ένας αθλητικός ψυχολόγος, ειδικά όταν δουλεύει από κοινού με το τεχνικό τiμ, μπορεί να τους κρατήσει προσηλωμένους στους στόχους και την αυτοπεποίθηση τους σε υψηλό επίπεδο, αντιμετωπίζοντας τις όποιες προκλήσεις παρουσιάζονται. Επιπρόσθετα μπορούν να θέτουν στόχους, να βελτιώνονται ατομικά και κατ’ επέκταση να προσφέρουν περισσότερα στο σύνολο και να το βελτιώνουν».
Θερμές ευχαριστίες στο Niall Stack για την πολύ ενδιαφέρουσα συνέντευξη που μας παραχώρησε!
