Η ΟΜΟΝΟΙΑ τρέχει από πίσω ως γνωστόν τρεις ομάδες. Την ΑΕΚ, την ΑΕΛ και το Αποέλ. Οι δυο πρώτες είχαν θεωρητικά εύκολο παιχνίδι στο σπίτι τους, ο τρίτος ένα παιχνίδι στο οποίο ήταν το αδιαφιλονίκητο φαβορί κόντρα σε μια ομάδα που έχει φιλικές σχέσεις. Θα περίμενε κανείς λοιπόν πως θα καθάριζαν εύκολα τα ματς τους και η χθεσινή νίκη της ΟΜΟΝΟΙΑΣ επί της Αναγέννησης, δεν θα έφερνε οποιαδήποτε μείωση της απόστασης μας από αυτές.
Το Αποέλ λοιπόν δέχθηκε ένα γκολ εκτός προγράμματος και τελικά παρότι έβρισκε μπροστά του συνήθως μόνο τον τερματοφύλακα, δεν κατάφερε να κερδίσει. Η ΑΕΛ προηγήθηκε με light πέναλτι και χρειάστηκε απόκρουση πέναλτι του δικού της τερματοφύλακα στις καθυστερήσεις. Και η ΑΕΚ, μπήκε μπροστά στο σκορ ξανά με πέναλτι και χρειάστηκε τον Μίνο, επίσης τερματοφύλακα να κάνει την κορυφαία του απόκρουση, ξανά στις καθυστερήσεις. Αν οι συγκυρίες ήταν υπέρ της, η ΟΜΟΝΟΙΑ θα μπορούσε να μείωνε και από τους τρεις.
Κι αν η διαιτησία μας έπαιζε ίσα, θα πηγαίναμε για πρωτάθλημα θα μας πει κάποιος, αλλά αυτό είναι εκτός του ελέγχου μας. Εκείνο που είναι εντός του ελέγχου μας, είναι η απόδοση της ομάδας μας. Βαθμοί θα χαθούν πολλοί από όλους, δεν υπάρχει υπερομάδα στο πρωτάθλημα. Το θέμα είναι να είμαστε έτοιμοι να εκμεταλλευτούμε τα στραβοπατήματα των άλλων. Στον πρώτο γύρο, πέραν από τις εχθρικές διαιτησίες μας, οι υπόλοιποι εκμεταλλεύτηκαν και τα παιχνίδια μας με Αναγέννηση, Δόξα, Σαλαμίνα, οπότε αυτή την φορά να μην δώσουμε αφορμές, να κάνουμε εμείς το αντίθετο.
