Οποιοσδήποτε πει πως δεν καταλαβαίνει τον Ονησίφορο Ρουσιά που ζήτησε να πάει κάπου να παίζει, μάλλον δεν θέλει να δει την αλήθεια. Το ίδιο ισχύει και για τον Αμίρ Αγκάγιεφ που μπορεί να μην έχει καταθέσει αίτηση μεταγραφής επίσημα, αλλά τα δημοσιεύματα στο Ισραήλ τον θέλουν να ψάχνει επιστροφή στην πατρίδα του. Οι δυο τους μπήκαν δυνατά στη χρονιά, είναι σε ηλικία που θέλουν και έχουν ανάγκη να παίζουν. Απόλυτα κατανοητό να νιώθουν απογοητευμένοι.
Μπορούμε επίσης να καταλάβουμε και την άλλη όψη του νομίσματος. Σε ένα γκρουπ 25 ατόμων, όταν μπορούν να παίζουν κάθε εβδομάδα 11+3, φυσιολογικό είναι σε κάποιο βαθμό συγκεκριμένοι ποδοσφαιριστές να μην παίρνουν το χρόνο που θα ήθελαν και η όποια προσπάθεια διαχείρισης τους (γιατί στο τέλος της ημέρας και το ποδόσφαιρο management είναι) να σκοντάφτει στην απουσία χρόνου παιχνιδιού. Ο Κάρβερ θεωρεί πως με τον τρόπο που χειρίζεται το ρόστερ αυτή τη στιγμή βάζει το σύνολο πάνω από τα άτομα. Κάποιοι φυσιολογικά αδικούνται.
Θεωρούμε πως τα πράγματα δεν είναι άσπρο-μαύρο, σχεδόν πάντα στο ποδόσφαιρο και στη διοίκηση προσωπικού, υπάρχει και το…γκρίζο. Την ίδια στιγμή, δεν μπορούμε να μην τονίσουμε πως ιδανικά, θα παραμείνουν και οι δυο στο ρόστερ. Θα βρεθεί ο τρόπος να χωρέσουν στο rotation, για να βρουν ξανά κίνητρα να παλέψουν για κάτι περισσότερο. Αυτή τη στιγμή που μιλάμε φαίνεται πως δεν τα έχουν, η άποψη μας είναι όμως πως υπάρχουν αρκετοί λόγοι να μείνουν, πέραν της ποιότητας και αξίας τους.
Ηλικία-κορμός
Μια από τις μάστιγες στην ΟΜΟΝΟΙΑ είναι πως αλλάζουμε κάθε χρόνο το μισό ρόστερ. Ο Νταμπίζας θέλει φέτος να δημιουργήσει ένα κορμό στον οποίο να μπορεί να κτίσει, κάναμε λόγο πολλές φορές σχετικά. Ρουσιάς και Αγκάγιεφ είναι σε ιδανική ηλικία, 24 ετών και οι δύο, είναι από τους παίκτες που έχουν πολλά χρόνια ποδόσφαιρο μπροστά τους και μπορούν να αποτελέσουν κομμάτι ενός κορμού για χρόνια.
Θύματα του ρόμβου, αν αλλάξει όμως;
Στην ΟΜΟΝΟΙΑ πιστεύουν στην αξία των δυο παικτών και τους θεωρούν “θύματα” του συστήματος. Ο Ονησίφορος παλεύει για μια από δυο θέσεις μαζί με τους Ντάρμπισαϊαρ, Σέρινταν και Χριστοφή που λόγω βιογραφικού και φόρμας έχουν προβάδισμα. Ο Αγκάγιεφ παλεύει ουσιαστικά με τον Κλέιτον, στον οποίο δίνονται ακόμα και στα μέτρια του παιχνίδια ευκαιρίες, λόγω της σημαντικότητας του επιτελικού στο σχήμα. Κάπως έτσι περνούν πολύ χρόνο στο πάγκο και εδώ είναι που μπαίνει το “αλλά”.
Η ΟΜΟΝΟΙΑ γύρισε το παιχνίδι με την Δόξα, όταν άλλαξε το σχήμα σε 4-2-3-1, ποιος μπορεί να εγγυηθεί πως δεν θα καθιερωθεί σε κάποια στιγμή αυτό το σύστημα; Σε τέτοια περίπτωση Ρουσιάς και Αγκάγιεφ είναι απαραίτητοι και ποσοτικά, ενώ θα έχουν πλέον μπροστά τους μόνο ένα παίκτη.
Κάτι τελευταίο για τον Ονησίφορο
Λέμε συνεχώς για την σημασία του να έχεις ποιοτικούς Κύπριους στο ρόστερ, αυτοί θα κάνουν βάθος και στο τέλος τη διαφορά. Οι καλοί Κύπριοι είναι λίγοι, οι δε Κύπριοι κεντρικοί επιθετικοί μπορούν να μετρηθούν στα δάκτυλα ενός χεριού. Εμείς διαθέτουμε τον ένα…
