Το δείγμα από τη φετινή ΟΜΟΝΟΙΑ είναι πλέον επαρκές. Τελείωσε ένας γύρος και είμαστε ήδη στον δεύτερο. Σε αρκετούς τομείς η ομάδα μας ανταποκρίνεται σε υψηλό επίπεδο, σε κάποιους βελτιώνεται, σε άλλους ακόμα χρειάζεται δουλειά. Το θετικό είναι σίγουρα πως ο παιχνίδι με παιχνίδι κάνει διορθωτικές κινήσεις, μια συγκεκριμένη αδυναμία όμως εξακολουθεί να υφίσταται. Ευελπιστούμε πως θα το δουλέψει κι αυτό ο Κάρβερ.
Όταν η ΟΜΟΝΟΙΑ κρατάει τη μπάλα, την διαχειρίζεται εξαιρετικά, απόδειξη τούτου τα ψηλά ποσοστά κατοχής της και η παραγωγικότητα μπροστά. Στα πρώτα δευτερόλεπτα που την χάνει και πάλι αμύνεται πολύ καλά, με πιέσεις από ψηλά που συνήθως έχουν αποτέλεσμα την άμεση ανάκτηση της. Εκεί που ακόμα παρατηρούμε πως το τεχνικό τημ πρέπει να εστιάσει, είναι όταν ο αντίπαλος επιτίθεται οργανωμένα, όταν βάζει πίεση στην οπισθοφυλακή μας.
Το πώς θα διορθωθεί, είναι κάτι που ο Κάρβερ και οι συνεργάτες του ξέρουν σίγουρα πολύ καλύτερα από μας. Το γεγονός πως άλλοι τομείς στους οποίους υστερούσαμε πριν μερικούς μήνες πλέον δεν αποτελούν πρόβλημα, μας επιτρέπουν να αισιοδοξούμε πως με τον ένα τρόπο ή τον άλλο, θα βρεθεί η λύση.
