Προσπαθούν να μας κάνουν καρδιακούς στην ΟΜΟΝΟΙΑ, δεν εξηγείται αλλιώς. Η ομάδα μας για τρίτη συνεχόμενη αγωνιστική, καταφέρνει να μετατρέψει ένα παιχνίδι σε θρίλερ. Στο τέλος βέβαια κατάφερε να κερδίσει κατά σειρά Δόξα, Άχνα και Καρμιώτισσα, αλλά μέχρι να το πράξει βρέθηκε τετ α τετ με τη γκέλα. Χθες μάλιστα φρόντισε να δώσει ενδιαφέρον στο παιχνίδι με διαφορετικό τρόπο από ότι στα προηγούμενα δυο .
Με Δόξα και Άχνα λοιπόν, έμεινε πίσω στο σκορ (στο πρώτο δυο φορές, στο δεύτερο με δυο γκολ), χθες ήταν πιο σοβαρή αμυντικά και κατάφερε να κρατήσει το μηδέν παθητικό. Έχασε όμως τα άχαστα στο πρώτο ημίχρονο, δεν ήταν όσο καλή θα έπρεπε στο δεύτερο και έφτασε να ψάχνει το γκολ που θα λύσει το γόρδιο δεσμό μέχρι το 85΄. Κάπου εκεί ο συνήθης ύποπτος Ντάρμπισαϊαρ σκόραρε (αδικεί τον Σέρινταν η προηγούμενη πρόκριση), αλλά η αλήθεια είναι πως η ΟΜΟΝΟΙΑ θα έπρεπε εκείνη τη στιγμή να είχε απόσταση και να κυκλοφορεί τη μπάλα.
Εκείνος που αδικείται φυσικά από τα θρίλερ δεν είναι άλλος από την ΟΜΟΝΟΙΑ. Γιατί την επομένη νικών, αντί να συζητάμε τα γκολ μας, συζητάμε αδυναμίες μας. Με την Δόξα και την Άχνα δεν έπρεπε να δώσουμε εύκολα γκολ, χθες έπρεπε να το τελειώσουμε από το ημίχρονο και πάει λέγοντας. Στη φάση που είμαστε, βαθμοί που χάνονται ενδεχομένως να μην καλυφθούν ποτέ. Για αυτό αφού μπορούμε, ας κάνουμε αυτά που πρέπει την ώρα που πρέπει. Αν και τα ματς που έρχονται είναι όλα ντέρμπι και σε αυτά μας αρκεί και η νίκη.
