Ελάχιστοι ποδοσφαιριστές έχουν την υπομονή αλλά και το πείσμα του Ανδρέα Παναγιώτου Φιλιώτη. Εδώ και δυόμιση χρόνια ο μικρός παλεύει για να κερδίσει μία θέση στο αρχικό σχήμα της ομάδας μας και κάθε φορά που του δινόταν η ευκαιρία, κάτι συνέβαινε και τον κρατούσε πίσω.
Ο Φιλιώτης ποτέ του δεν τα παράτησε, ούτε όταν τραυματιζόταν αλλά και ούτε όταν δεν ήταν πρώτη επιλογή για τα άκρα της ομάδας. Πάντα στις προπονήσεις δούλευε με την ίδια διάθεση καθώς γνώριζε πως θα ερχόταν αυτή η στιγμή.
Πλέον δεν είναι ο παίκτης που θα δηλωθεί απλά στο δελτίο του αγώνα. Ούτε αυτός που θα παίξει μόνο σε ένα αδιάφορο ματς. Γεμάτος με αυτοπεποίθηση στα 21 του, φωνάζει στον Κάρβερ πως έχει μία ποιοτική λύση για τα άκρα της άμυνας. Την Κυριακή είχε την τέταρτη του συμμετοχή στην ενδεκάδα και τρίτη συνεχόμενη στο πρωτάθλημα.
Εάν αποχωρήσει ο Κωνσταντινίδης, ο Νταμπίζας με τον προπονητή του, δεν θα πρέπει να αγχώνονται για τη νέα περίοδο.
