Όλες τις αρετές της και όλες τις αδυναμίες της έβγαλε χθες στο χορτάρι η ΟΜΟΝΟΙΑ. Πραγματικά το ψεσινό παιχνίδι θα μπορούσε να ήταν μια περίληψη της ΟΜΟΝΟΙΑΣ 2016-17, ήταν ότι βλέπουμε σε όλη τη χρονιά. Οι αρετές που γοητεύουν και τα αδιόρθωτα λάθη που πληγώνουν επανειλημμένα. Οι λογαριασμοί μεταξύ των δυο ομάδων παραμένουν ανοικτοί και η πρόκριση μπορεί να καταλήξει οπουδήποτε. Αν θέλει να κοιτάξει όμως πιο ψηλά είτε τώρα είτε το καλοκαίρι, είναι σαφές τι πρέπει να διορθώσει.
Ξεκινάμε από τα αρνητικά, μιας και τα είδαμε πρώτα στο γήπεδο. Μέχρι το 30′ ο Απόλλωνας έπαιζε μόνος του και η αλήθεια είναι πως δεν είναι η πρώτη φορά που είχαμε κακό διάστημα. Σε αυτή τη χρονική περίοδο, η ΟΜΟΝΟΙΑ έδωσε ένα εύκολο γκολ στο κέντρο της άμυνας της και ένα εύκολο πέναλτι στην άκρη της περιοχής και με τον Σακέτι να μην έχει να πάει κάπου. Νωρίς νωρίς, η ομάδα μας βρέθηκε να κυνηγάει το σκορ αφού έβαλε δύσκολα στον εαυτό της.
Και αφού έβαλε ένα βουνό μπροστά της, μας υπενθύμισε τις αρετές της. Μας υπενθύμισε πως έχει τεράστια ψυχικά αποθέματα. Πως είτε σε καλά είτε σε μέτρια της παιχνίδια, φτιάχνει σωρεία ευκαιριών και σκοράρει. Πως όταν βάλει τον κόσμο με το μέρος της, μπορεί να γίνει πολύ επιθετική και να επιβληθεί του αντιπάλου. Το θέμα είναι πως πρέπει αυτά τα στοιχεία να βγαίνουν από το 1 μέχρι το 90 και όχι μόνο όταν μείνει με την πλάτη στο τοίχο. Και για να το πετύχει πρέπει να διορθώσει επιτέλους τις αδυναμίες της.
