Ξεκινάμε από το αυτονόητο: το γεγονός πως όλες μας οι ελπίδες για να δούμε του χρόνου μια ομάδα ανταγωνιστική και διεκδικήτρια εναποτίθενται σε ένα άνθρωπο (κι ας είναι ο πιο σημαντικός στο χτίσιμο) πάει να πει πως σαν οικοδόμημα(και προφανώς πρώτιστα η ευθύνη πάει στα συμβούλια) έχουμε κάνει πάρα πολλά λάθη τα τελευταία χρόνια και δεν φτιάξαμε τις προϋποθέσεις για να είμαστε μόνιμα πρωταγωνιστές. Η περσινή πρόσληψη τεχνικού διευθυντή, ήταν κατά την άποψη μας ορθή ως απόφαση, είτε όμως λόγω της επιλογής προσώπων, είτε λόγω της εφαρμογής του μοντέλου, δεν βγήκε στην ΟΜΟΝΟΙΑ και η χρονιά δεν έβαλε τις βάσεις που όλοι θέλαμε.
Το τέλος της χρονιάς, βρίσκει τον Πάμπο Χριστοδούλου να προγραμματίζει ήδη την επόμενη. Ο κόουτς ως γνωστό βρίσκεται στην Πορτογαλία (ίσως σήμερα βρεθεί στην Ισπανία) για να μιλήσει με συγκεκριμένους στόχους και να τους πείσει να έρθουν στην ομάδα μας. Παρότι μαύρη λίστα ο κόουτς δεν έδωσε ποτέ, η απόδοση της ΟΜΟΝΟΙΑΣ τα τελευταία 5 ματς είναι τόσο κακή, που αν δεν αλλάξουν δραματικά πρόσωπο συγκεκριμένοι παίκτες, αναμένουμε πολλές αλλαγές το καλοκαίρι. Και είναι δεδομένο πως σε μια μεταγραφική που κάνεις πολλές κινήσεις, σπανίως βγαίνουν όλες.
Γιατί γράφουμε τα πιο πίσω; Γιατί πρέπει να θυμόμαστε πως θα ήταν τεράστιο λάθος να φορτώσουμε στον Πάμπο την ευθύνη της άμεσης διόρθωσης λαθών που συνέβαιναν και επαναλαμβάνονταν για χρόνια. Θα χρειαστεί χρόνο, στήριξη και πίστωση ο προπονητής μας κι ας έχει αποδείξει πως μπορεί να κτίζει ομάδες από το μηδέν και σε μικρό χρονικό διάστημα. Πρέπει να θυμόμαστε πως δεν φταίει ο ίδιος για το ότι αγγίζουμε τον πάτο, αλλά μπορεί να μας σηκώσει από αυτόν. Στήριξη στον κόουτς λοιπόν και είτε βγούμε Ευρώπη είτε όχι, ευχόμαστε επιτέλους να δούμε ξανά την ΟΜΟΝΟΙΑ με την οποία μεγαλώσαμε.
