Πολύ διαφορετικά φανταζόμαστε τη φετινή χρονιά. Η στροφή επιτέλους σε μοντέλο τεχνικού διευθυντή δημιούργησε προσδοκίες στην αρχή, όμως δυστυχώς το τέλος βρίσκει το σωματείο ακριβώς εκεί που ξεκίνησε, όσον αφορά το αγωνιστικό κομμάτι. Υπάρχει ανάγκη για εκ νέου αναδιοργάνωση του ποδοσφαιρικού τμήμα, υπάρχει ανάγκη για ενίσχυση, υπάρχει ανάγκη για αλλαγή στη νοοτροπία. Η έλευση του Πάμπου Χριστοδούλου φέρνει μια ηλιαχτίδα φωτός, αλλά ένα άτομο σπάνια μπορεί να κάνει μόνο του τη διαφορά αν δεν βρει βάσεις.
Δεν γράφουμε τα πιο πάνω για να δημιουργήσουμε απαισιοδοξία, τα γράφουμε για να αντιληφθούμε πως δεν μπορούμε πάντα να χρυσώνουμε το χάπι,να βρίσκουμε τα θετικά και να εστιάζουμε μόνο σε αυτά. Η χρονιά είναι αποτυχημένη είτε βγούμε Ευρώπη είτε όχι και κάθε φορά που “κρατάμε τα θετικά” αντί να πούμε αποτύχαμε, μικραίνουμε όσον αφορά την νοοτροπία. Το χάπι δεν χρυσώνεται, έχουμε αποτύχει. Και ο κόσμος θέλει να δει του χρόνου ομάδα που να πρωταγωνιστεί.
Και εκεί ακριβώς θέλουμε να καταλήξουμε, στην επόμενη χρονιά. Ο κόσμος περιμένει και απαιτεί μια ομάδα που να είναι σε θέση να κτυπήσει πρωτάθλημα. Δεν τον νοιάζει αν θα το πει ο προπονητής ή η διοίκηση, τον νοιάζει όμως το Σάββατο να πηγαίνει γήπεδο και να βλέπει μια ομάδα που να λυσσά για τη νίκη και που θα είναι διεκδικητική, με τη συμπεριφορά της να αποδεικνύει πως στοχεύει ψηλά. Καλό είναι λοιπόν όλοι όσοι είναι στο οικοδόμημα της ΟΜΟΝΟΙΑΣ να έχουν στο μυαλό πως για να το πετύχουμε, επιβάλλεται να διαθέτουμε την κατάλληλη νοοτροπία και να δώσουμε στον προπονητή ότι χρειάζεται για να πετύχει. Χωρίς καθυστερήσεις, χωρίς υποσκάψεις από διαφωνούντες, χωρίς τα βαρίδια που μας κρατάνε τόσα χρόνια πίσω, όσον αφορά τον τρόπο λειτουργίας του ποδοσφαιρικού.
