Ξεκαθαρίζουμε άμεσα πως δεν πρόκειται να ασχοληθούμε δευτερόλεπτο με το 2ο γκολ της ΑΕΚ, όποιος από τους Παναγή και Κατελάρη και να έφταιγε. Πρόκειται για 2 νεαρούς, σε ηλικία που περιμένει κανείς να κάνει λάθη και που κλήθηκαν φέτος πριν καλά καλά μπουν στα βαθιά να ηγηθούν, αντί να ωριμάζουν και να βοηθούνται από τους άλλους. Το άρθρο αυτό λοιπόν δεν αφορά τους δυο συγκεκριμένους, αφορά γενικά όλο το ρόστερ που δείχνει να έχει συνηθίσει στην ιδέα ότι δεν κυνηγάμε κάποιο στόχο.
Πολλοί φίλοι θίγουν συνεχώς θέμα ποιότητας και σε μεγάλο βαθμό έχουν δίκαιο. Για να μην μπούμε στην λογική των προσωπικών απόψεων για παίκτες, θα κρίνουμε απλά την προσπάθεια. Και η πλειοψηφία μες την ομάδα πραγματικά πρέπει να κοιτάξει καλά μες το καθρέφτη και να αναρωτηθεί: “Αν ήμουν ο νέος προπονητής, με αυτά που αποδίδω θα με κρατούσα;”. Από τη στιγμή που η ομάδα έχει συγκεκριμένο στόχο, έστω χαμηλό, και η ένταση θυμίζει φιλικά παιχνίδια, τι πρέπει να σκέφτεται ο προπονητής; Ακόμα και στο χθεσινό ματς, που για μεγάλο χρονικό διάστημα είχαμε τον έλεγχο, αδυνατούσαμε να επιβληθούμε αγωνιστικά και ψυχολογικά, δεν πιέζαμε όσο έπρεπε, δεν το κυνηγήσαμε όσο έπρεπε. Και για αυτό είναι που εστιάζουμε στη θέληση.
Πριν από 2-3 μήνες είχαμε κάνει ένα άρθρο σχετικά με τον κορμό της ομάδας. Θέλαμε με αυτό να δώσουμε κίνητρα στους παίκτες να τα δώσουν όλα, να πείσουν τον νέο προπονητή πως πρέπει να είναι εδώ και του χρόνου. Δυστυχώς σήμερα και εκ του αποτελέσματος φαίνεται πως όσοι διαφώνησαν, δικαιώνονται κάθε εβδομάδα που η ΟΜΟΝΟΙΑ είναι τόσο άνευρη και άψυχη μες το γήπεδο. Πού είναι ο ποδοσφαιρικός εγωισμός; Πού είναι η αντίληψη του συλλόγου που εκπροσωπείτε; Δείτε τα παιχνίδια που απομένουν σαν διαβατήριο για την επόμενη χρονιά και δώστε ότι έχετε, αν μη τι άλλο για την περηφάνια αυτού του κόσμου.
