Απομένουν τρεις αγωνιστικές που θα κρίνουν ποιος θα βγει στην Ευρώπη. Η πραγματικότητα είναι πως σχεδόν όλος ο κόσμος είναι σε μια φάση που δεν ελπίζει σε τίποτα και ως εκ τούτου δεν καίγεται για την έξοδο. Έτσι κι αλλιώς είναι ένας στόχος πολύ χαμηλός για τα κυβικά μας, τον οποίο έχουμε όλοι κουραστεί να βλέπουμε σαν το μόνο ρεαλιστικό, οπότε ο κόσμος σκέφτεται “αν είναι να έρθει ας έρθει” και τίποτα περισσότερο από αυτό.
Εκείνο που νοιάζει περισσότερο όλους μας, είναι να δημιουργηθεί μια ομάδα που δεν έχει ανάγκη κανένα άλλο για να πετύχει τους στόχους της. Η 4η θέση την οποία κυνηγάμε αυτή τη στιγμή έγινε προνομιούχα χάρη στον Απόλλωνα και το Αποέλ. Έπρεπε τέτοιο καιρό να ψάχνουμε τον τρόπο να τερματίσουμε πρώτοι, από πάνω τους και όχι ποια αποτελέσματα θα φέρουν αυτοί για να μας ευνοήσουν. Η ΟΜΟΝΟΙΑ επιβάλλεται επιτέλους να γίνει ανταγωνιστική και όλοι μας να σταματήσουμε να δεχόμαστε χρονιές σαν τη φετινή ως φυσιολογικές. Όποια κι αν είναι τα δεδομένα.
Όπου έχει δουλέψει ο Πάμπος Χριστοδούλου, έχει καταφέρει να περάσει πνεύμα νικητή. Ελπίζουμε το ίδιο να πετύχει και στην ΟΜΟΝΟΙΑ γιατί είναι το πρώτο που της λείπει. Η ΟΜΟΝΟΙΑ πρέπει να θέτει το ύψος του πήχη ψηλά και να είναι πρόθυμη να πεθάνει για να πετύχει τους στόχους της, όχι να εξαρτάται από άλλους.
