Άλλη μια χρονιά που η ΟΜΟΝΟΙΑ συμπεριφέρεται σαν μεσαία ομάδα φτάνει στο τέλος της. Κατακρίβιαν, η χειρότερη της τελευταίας 15ετίας έρχεται στο τέλος της. Όχι πως αυτό σημαίνει πως τα τελευταία 4 χρόνια ήταν ιδανικά, κάθε άλλο, κάθε σαιζόν που τελειώνει χωρίς τίτλο είναι πλήρως αποτυχημένη για μια ομάδα του μεγέθους μας. Η φετινή όμως, ήταν το αποκορύφωμα της εξαθλίωσης, ήταν εξευτελισμός κανονικός. Και ο τελευταίος μήνας ένα βάσανο δίχως τελειωμό.
Το στοίχημα της επόμενης χρονιάς είναι ξεκάθαρο: όχι άλλο κομπάρσοι. Δεν μπορούμε να διανοηθούμε να μπαίνουμε ξανά στα πλέι οφ και να προσπαθούμε να βρούμε στον εαυτό μας κίνητρα και χαμηλούς στόχους. Ο πήχης πρέπει να τεθεί ψηλά, ο στόχος να είναι το πρωτάθλημα και σαν επίδοξοι πρωταθλητές να συμπεριφερθούμε. Όχι άλλα μοιρολόγια, όχι άλλα πισωγυρίσματα, όχι άλλους τουρίστες. Για να μεγαλώσει ξανά η ΟΜΟΝΟΙΑ πρέπει να αρχίσουμε όλοι να συμπεριφερόμαστε όλοι ανάλογα.
Και τα όσα πρέπει να κάνουμε αυτό το καλοκαίρι αγγίζουν πολλά επίπεδα. Αγγίζουν τα μέλη και την διαδικασία εγγραφής τους, αγγίζουν το διοικητικό συμβούλιο, αγγίζουν προφανώς το σχεδιασμό της νέας ομάδα, αγγίζουν και το οικονομικό αφού χωρίς Ευρώπη και χωρίς τις προκαταβολές της CYTA τα πράγματα έχουν γίνει δύσκολα. Είναι ίσως το πιο κρίσιμο καλοκαίρι μας και πρέπει να το αντιληφθούμε.
