Πρωτόγνωρο και άσχημο το χθεσινό συναίσθημα. Την ώρα που ΑΕΚ, ΑΕΛ, Απόλλωνας και Αποέλ αγωνιούσαν για τις ευρωπαϊκές τους κληρώσεις, εμείς δεν είχαμε το παραμικρό άγχος, πολύ απλά γιατί δεν παίζουμε φέτος Ευρώπη. Η ομάδα μας για πρώτη φορά μετά από 15 χρόνια δεν θα δώσει το παρόν της στα ευρωπαϊκά κύπελλα και σίγουρα δεν είναι εύκολο να το χωνέψουμε. Ειδικά όσο οι ανταγωνιστές μας θα δίνουν επίσημα και εμείς θα ψάχνουμε για φιλικά.
Δεν γράφουμε για να αρχίσουμε κλάμα ή νέο κύκλο μιζέριας, πρέπει να εκμεταλλευτούμε το γεγονός. Γράφουμε κυρίως για να πούμε πως δεν πρέπει ποτέ ξανά να φτάσουμε σε αυτό το σημείο. Ας είναι η μη έξοδος στην Ευρώπη ο πάτος μας και ας θυμόμαστε πως για να παρακολουθούμε τους άλλους από σπίτι μας, έπρεπε να κάνουμε μια σειρά από εγκλήματα. Από δω και πέρα, μόνο προς τα πάνω πρέπει να κινείται η ΟΜΟΝΟΙΑ. Και στόχος προφανώς δεν πρέπει να είναι μόνο η έξοδος στην Ευρώπη, αλλά η επιστροφή στα πρωταθλήματα.
