Home TOP NEWS Το δάχτυλο-δείξιμο, ο μηδενισμός και η ανάγνωση με καθαρό μυαλό

Το δάχτυλο-δείξιμο, ο μηδενισμός και η ανάγνωση με καθαρό μυαλό

 


Να πούμε ότι δεν ξαναείδαμε το έργο στην ΟΜΟΝΟΙΑ; Θα πούμε ψέματα. Το να πετάει βαθμούς με μικρές ομάδες το τριφύλλι έχει καταντήσει άσχημη συνήθεια. Μουρμούρα και προβληματισμός ακολουθούν τις γκέλες και η ανάγκη για εξεύρεση εξιλαστήριων θυμάτων κάνει την εμφάνιση της. Σήμερα θα το πάρω λίγο αλλιώς. Θα προσπαθήσω να καταθέσω την δική μου προσωπική άποψη για την ΟΜΟΝΟΙΑ. Κάποιοι θα συμφωνήσουν μαζί μου, κάποιοι θα διαφωνήσουν, όλα είναι αποδεκτά.

Γράφει ο Γιώργος Νικολάου / protathlima.com

Είναι απόλυτα κατανοητό όταν χάνεις 7 βαθμούς από τις νεοφώτιστες ομάδες να επικρατεί προβληματισμός στον κόσμο. Να το πούμε και διαφορετικά για να μην χαθεί το νόημα των όσων θέλουμε να γράψουμε. Είναι αδικαιολόγητοι όταν δεν μπορούν να νικήσουν τρεις νεοφώτιστες ομάδες.

Βλέποντας όμως την ΟΜΟΝΟΙΑ πως αγωνίζεται σε όλα τα παιχνίδια, δεν μπορούμε να πούμε πως ΕΠΡΕΠΕ να φέρει αυτά τα αποτελέσματα. Ήταν ξεκάθαρα καλύτερη και δικαιούταν τις νίκες. Έχασε πάμπολλες ευκαιρίες και αν ήταν πιο εύστοχοι οι ποδοσφαιριστές η συζήτηση θα ήταν διαφορετική. Με λιγοστές ευκαιρίες ο αντίπαλος πέτυχε 8 γκολ, τα πλείστα εξ αυτών από στημένες φάσεις λόγω ασυνεννοησίας.

Προσωπικά δεν έχω θέμα με τον τρόπο που αγωνίζεται η ΟΜΟΝΟΙΑ. Θεωρώ πως αν αναλογιστούμε τα δεδομένα της ομάδας, η απόδοση είναι ικανοποιητική στο σύνολο της και όχι ως προς τα τελικά αποτελέσματα.

Δυο είναι τα θέματα που προσωπικά εντοπίζω και τα σημειώνω πιο κάτω:

Η μη διατήρηση της ηρεμίας στην άμυνα και στην επίθεση που έχει ως αποτέλεσμα να χάνονται ξεκάθαρες ευκαιρίες από τις ΠΟΛΛΕΣ (και το τονίζουμε) που δημιουργεί η ομάδα και τα εύκολα γκολ στις ΛΙΓΟΣΤΕΣ ευκαιρίες του αντιπάλου, κυρίως από στημένες φάσεις.

Κοιτάζοντας τα πραγματικά δεδομένα με καθαρό μυαλό, θεωρώ πως με στήριξη και πίστη στο έργο που γίνεται, η ΟΜΟΝΟΙΑ θα μπει στον δρόμο που… δικαιούται. Και λέω δικαιούται γιατί τα αποτελέσματα την αδικούν. Θα μπορούσαμε να κάνουμε κριτική ΑΝ βλέπαμε φτωχό θέαμα, χαμηλές επιδόσεις και ποδοσφαιριστές χαμηλού επιπέδου. Αλλά αυτά δεν υπάρχουν. Οι λόγοι που δεν ήρθαν τα αποτελέσματα έχουν αναφερθεί πιο πάνω. Και το ξαναλέμε. Είναι αδικαιολόγητοι όταν δεν νικάνε τρεις νεοφώτιστες ομάδες, ωστόσο ότι έγινε έγινε. Πρέπει να κοιτάξουν μπροστά.

Προς τι όλη αυτή η κατάθλιψη; Πως γίνεται να άρχισαν ορισμένοι να τα βλέπουν όλα μαύρα; Είναι δυνατόν να λένε πως όλα θα είναι πάλι τα ίδια; Συγκρίνουν το φετινό ρόστερ με άλλα προηγούμενων ετών; Πραγματικά βλέπουν ποδόσφαιρο χαμηλού επιπέδου; Μην τρελαθούμε κιόλας! Ο κόσμος της ΟΜΟΝΟΙΑΣ πρέπει να παραμείνει εκεί. Δεν γίνεται να χαθεί αυτός ο ενθουσιασμός του καλοκαιριού τόσο εύκολα. Να το πω και αλλιώς. Πίστευαν ότι όλα θα είναι τόσο ρόδινα σε αυτό το ΝΕΟ ΞΕΚΙΝΗΜΑ; Πίστευαν ότι δεν θα βρουν μπροστά τους δυσκολίες; Μα αν παραιτηθούν από τώρα, τι θα κερδίσουν; Θα το πω και έτσι και ας παρεξηγηθώ.

Στην αρχή του καλοκαιριού αρκετοί (εκτός ΟΜΟΝΟΙΑΣ) ίσως να ανησύχησαν βλέποντας την έλευση του Πάμπου και τον κόσμο της ΟΜΟΝΟΙΑΣ να συσπειρώνεται και να ενθουσιάζεται. Ίσως να φοβήθηκαν πως η ΟΜΟΝΟΙΑ θα δυναμώσει και πάλι. Και ποιος δεν φοβάται μια δυνατή ΟΜΟΝΟΙΑ με τον κόσμο που έχει; Κάποιοι (κακά τα ψέματα) περίμεναν στην γωνία την αποτυχία των πρασίνων. Τι θα γίνει τώρα; Θα τους δικαιώσουν τόσο απλά και θα τους αφήσουν να κάνουν όπως λέμε στα Κυπριακά «μίλλες» πάνω στην πλάτη της ΟΜΟΝΟΙΑΣ; Όχι ρε διάολε! Δεν πάει έτσι!

Ο κόσμος του τριφυλλιού οφείλει να μείνει εκεί ακόμη πιο δυνατός! Τώρα είναι που θέλει στήριξη η ομάδα. Θα τα παρατήσουν τόσο απλά; Μα αφού υπάρχουν οι δυνατότητες! Δεν γίνεται να μην τις βλέπουν!

Αντιλαμβάνομαι πως η κριτική γίνεται επειδή ο κόσμος αγαπά και πονά την ομάδα, αλλά οι παίκτες θέλουν στήριξη και όχι επιπλέον πίεση από εκείνη που ήδη έχουν. Πρέπει να ηρεμίσει ο κόσμος και να αποβάλει και ο ίδιος το άγχος και την πίεση που έχει.

Ναι έχει και ο κόσμος άγχος και πίεση. Θέλει να δει την ομάδα να πετυχαίνει γιατί θέλει να δει την ΟΜΟΝΟΙΑ που έβλεπε στο παρελθόν. Επειδή όμως δυστυχώς τα γεγονότα των τελευταίων χρόνων αλλοίωσαν το DNA της ομάδας, πρέπει να προσπαθήσουν όλοι μαζί να το αλλάξουν ξανά και αυτό θέλει χρόνο, υπομονή και στήριξη! Η Ρώμη δεν κτίστηκε σε μια μέρα.

Θα προσέξετε πως δεν έχω αναφερθεί στο λάθος του Φελτχούιζεν ακόμη. Ναι ήταν τραγικό το λάθος. Αλλά αν αρχίσει και πάλι ο κόσμος να ψάχνει για εξιλαστήρια θύματα και να δάχτυλο-δείχνει ψάχνοντας να βρει υπαίτιους, θα αρχίσει ο φαύλος κύκλος. Οι μεγάλες ομάδες δεν ψάχνουν για θύματα αλλά για λύσεις. Και ως τέτοια πρέπει να λειτουργεί η ΟΜΟΝΟΙΑ. Σήμερα είναι ο Φελτχούιζεν, χθες ήταν ο Παναγή, αύριο θα είναι ο Χριστοφή και πάει λέγοντας.

Μόνο με ενότητα και στήριξη θα έρθουν τα επιθυμητά αποτελέσματα. Και αν πρέπει να φύγουν κάποιοι τον Ιανουάριο, ο Πάμπος ξέρει καλύτερα τι πρέπει να κάνει.