Πριν από δυο περίπου εβδομάδες, προσπαθώντας να επιχειρηματολογήσουμε υπέρ της στήριξης της ομάδας, λέγαμε πως έχουμε καλύτερους παίκτες και καλύτερο προπονητή από πέρσι. Εντοπίζαμε φυσικά συγκεκριμένες αδυναμίες και ξεκαθαρίζαμε πως πρέπει να διορθωθούν άμεσα. Ακόμα και σήμερα όμως, μετά την προχθεσινή κάκιστη εμφάνιση, θεωρούμε πως υπάρχει περισσότερη ποιότητα από ότι όχι μόνο πέρσι, αλλά τα τελευταία χρόνια. Όλοι όμως κρίνονται εκ του αποτελέσματος και όχι της ποιότητας του ρόστερ.
Και αυτά για την ώρα, δεν είναι αυτά που θέλαμε. Κάναμε πολλές φορές λόγο για ομάδα που κτίζεται. Για αυτό λέγαμε να βλέπουμε παιχνίδι με παιχνίδι. Αυτά που ζούμε όμως από τη φετινή ΟΜΟΝΟΙΑ είναι εκτός ποδοσφαιρικής λογικής. Μια ομάδα που είχε δυναμική, έχει καλούς παίκτες, δυνατό πάγκο, βγάζει μόνη της τα μάτια της. Δίνει αστεία γκολ στην άμυνα, χάνει άχαστα στο άλλο μισό του γηπέδου. Ενώ στα 5 από τα 6 ματς που έδωσε ήταν καλύτερη του αντιπάλου, έχει 2 νίκες, 2 ήττες, 2 ισοπαλίες.
Ο Πάμπος Χριστοδούλου πάντως δεν αρθρογραφεί, προπονητής είναι, οπότε δεν έχει το δικαίωμα να πιστεύει πως όσα βλέπουμε είναι εκτός λογικής. Πρέπει να βρει γιατί συμβαίνουν όλα όσα περιγράφουμε και να τα διορθώσει. Από που θα ξεκινήσει ο ίδιος ξέρει καλύτερα, κατά την άποψη μας όμως, ίσως να βοηθούσε αν έβρισκε γιατί δεν υπάρχει καθόλου ηρεμία και καθαρό μυαλό.
