Μπαλάρα η ΟΜΟΝΟΙΑ χθες δεν έπαιξε. Κατακρίβιαν στο πρώτο ημίχρονο ήταν επιεικώς μέτρια και πάλι καλά που κατάφερε να ισοφαρίσει σε αυτό το διάστημα. Στην επανάληψη επέβαλε πλήρως το ρυθμό της, αλλά λίγο η πολυπρόσωπη άμυνα του αντιπάλου και λίγο τα χαρακτηριστικά του γηπέδου, δεν της επέτρεψαν να φτιάξει πολλές ευκαιρίες. Σε καμία περίπτωση όμως δεν λύγισε, σε καμία περίπτωση δεν τα παράτησε. Γυρόφερνε την περιοχή του Βεσελόφσκι μέχρι που λύθηκε ο Γόρδιος Δεσμός
Αυτήν τη θέληση, την πίστη και την αποφασιστικότητα είναι που πρέπει να κρατήσουμε. Είτε παίζει καλά είτε όχι, η ΟΜΟΝΟΙΑ φέτος θέλει να ξεφύγει από το ρόλο κομπάρσου που μπήκε τα προηγούμενα χρόνια και είναι φανερό. Εβδομάδα με εβδομάδα βρίσκει κίνητρα να δουλέψει και να παλέψει. Δεν έφτασε στο επίπεδο που τη θέλουμε, μπορεί να το δει οποιοσδήποτε. Σίγουρα όμως έχει την υπομονή και την επιμονή να βελτιωθεί και να μεγαλώσει ξανά. Στο επόμενο ματς θα χρειαστεί σίγουρα το ίδιο σθένος και η ίδια διάθεση. Όπως και όλη τη χρονιά.
