«Πριν να πω κάτι για το παιχνίδι, να πω πως το τελευταίο διάστημα έγινε απίστευτη κριτική στην ομάδα. Είναι καλοδεχούμενη, αλλά έγινε κάποιες φορές και ισοπεδωτική. Πρέπει να καταλάβει και ο κόσμος πως αυτή τη χρονιά με τα όποια λάθη έγιναν τις προηγούμενες χρονιές προσπαθήσαμε σαν οικογένεια να κτίσουμε μια ομάδα με πολλά νέα παιδιά. Δεν είπαμε ποτέ πως γίναμε η τέλεια ομάδα και δεν είναι εύκολο η ΟΜΟΝΟΙΑ να γίνει σε μια χρονιά αυτή που θέλουν οι οπαδοί και εμείς. Προσπαθούμε κάθε μέρα να φτάσουμε την ομάδα εκεί που της αξίζει».
Δεν μπορούσε να είναι πιο ξεκάθαρος ο Πάμπος Χριστοδούλου, στη συνέντευξη Τύπου μετά τον αγώνα με την ΑΕΛ. Αφενός, είναι ξεκάθαρο ότι στόχος είναι η νίκη σε κάθε παιγνίδι. Αφετέρου, η σύγχρονη ιστορία της ΟΜΟΝΟΙΑΣ έχει πολλά να μας διδάξει. Ένας φαύλος κύκλος φαγώματος προπονητών και ποδοσφαιριστών, η ομάδα να μην κτίζει κόκκαλο και κορμό, κάθε καλοκαίρι να κτίζει από το μηδέν, στον ίδιο παρονομαστή. Λίγο η έλλειψη καθαρού μυαλού, η κακοδιαχείριση και οι επιτυχίες των αντιπάλων, δεν μας άφηναν να δούμε το δάσος, αλλά μόνο το δέντρο.
Ας ξεκινήσει η ΟΜΟΝΟΙΑ να κτίζει και να πάψει να είναι το γιοφύρι της Άρτας. Έχει ικανό επιτελείο, καλούς ποδοσφαιριστές. Οι όποιες αδυναμίες, μπορούν να διορθωθούν. Αυτή τη φορά να κοιτάξουμε μπροστά, να δούμε το μέλλον και όχι μόνο το επόμενο παιγνίδι. Η ΟΜΟΝΟΙΑ θα γίνει ξανά μεγάλη όταν κτίσει ομάδα που θα έχει διάρκεια, όχι μόνο παρόν αλλά και μέλλον, που θα είναι μόνιμη πρωταγωνίστρια. Πρέπει να πιστώσουμε την προσπάθεια που γίνεται, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι συμβιβαζόμαστε με οτιδήποτε άλλο από τη νίκη σε κάθε παιγνίδι.
Με τα πιο πάνω δεν λέμε φυσικά να σταματήσει να γίνεται κριτική, ούτε ότι θα ανεχτούμε ήττες μέχρι να κάνουμε ομάδα. Καμία σχέση. Εκείνο που λέμε είναι η κριτική να είναι πάντα καλόπιστη και στοχευμένη, όχι ισοπεδωτική και στη βάση προσωπικών συμπαθειών. Να σταματήσουμε να “τρώμε” τον προπονητή μόλις στραβώσει κάτι και να αφήσουμε τουλάχιστον ένα να δουλέψει σε βάθος χρόνου, χωρίς βέβαια να είναι στο απυρόβλητο.
