Φαινόταν όπως εξελισσόταν το παιχνίδι, πως όποιος πετύχαινε γκολ θα έπαιρνε και τη νίκη. Οι φάσεις ήταν ελάχιστες, αφού κυριάρχησε η τακτική, η δύναμη και το πάθος. Τελικά το γκολ το πέτυχε η ΟΜΟΝΟΙΑ και πήρε ένα πολύτιμο “τρίποντο”. Καθόλου τυχαίο δεν είναι πάντως πως την πρώτη φορά που κράτησε φέτος το μηδέν παθητικό, κατέκτησε μια πολύ σημαντική νίκη σε ένα σημείο που μπορεί να αποδειχθεί κομβικό για τη συνέχεια του πρωταθλήματος.
Παρότι κρατήσαμε το μηδέν πάντως, δεν μπορούμε να παραγνωρίσουμε πως και πάλι ο αντίπαλος έκανε μεγάλες φάσεις, από τεράστια δικά μας ατομικά λάθη. Κατακρίβιαν, μόνο από λάθη των αμυντικών μας απείλησε η ΑΕΛ. Ευτυχώς για μας στο πρώτο ο Μέσκα σημάδεψε στο δοκάρι και στο δεύτερο, ο Φελτχούιζεν κράτησε όρθια την ομάδα μας. Είναι οι πρώτοι βαθμοί που μπορούμε να πούμε πως μας έδωσε πορτιέρο μας φέτος, αφού την προηγούμενη φορά που είχαμε σημαντικές αποκρούσεις (από τον Παναγή με ΑΕΚ), το σκορ έγινε τελικά 5-2 και αυτές ήρθαν νωρίς.
Όπως και να έχει λάθη γίνονται σε κάθε ματς, εμείς πρέπει να τα ελαχιστοποιήσουμε. Τα πρωταθλήματα κατακτώνται από τις άμυνες. Ο Πάμπος Χριστοδούλου δεν θα παίζει πάντα τόσο συντηρητικά και οι αντίπαλοι θα βρίσκουν περισσότερους χώρους. Τα λάθη απαγορεύονται, ενώ η εγρήγορση από τον Φελτχούιζεν επιβάλλεται.
