Ευεργετική μια ήττα δεν μπορεί να είναι ποτέ, πόσο μάλιστα μια από το Αποέλ. Τόσο συνειδητοποιημένοι όσο μετά από αυτήν της Παρασκευής πάντως, δεν θυμόμαστε να είμαστε. Όλοι όσοι δεν εθελοτυφλούν, αντιλαμβάνονται έχει δεχθεί τόσο ισχυρά χτυπήματα το DNA και η κουλτούρα μας την τελευταία 5ετία, που έχει αλλοιωθεί και δυστυχώς αυτή τη στιγμή δεν είναι ομάδας πρωταθλήτριας. Οι απαιτήσεις σε αυτά τα πέτρινα χρόνια έπεσαν επικίνδυνα, το όλο οικοδόμημα δεν έχει την αυτοπεποίθηση, ούτε το χαρακτήρα που είχε κάποτε. Απόδειξη τούτου το χειροκρότημα μετά την ήττα και η “ικανοποίηση” ότι παίξαμε καλύτερα.
Το γεγονός πως ένα μέτριο στην καλύτερη περίπτωση Αποέλ, που είδε την ΟΜΟΝΟΙΑ να είναι καλύτερη σε όλο το ματς, έφυγε με τρίποντο και μάλιστα μπροστά στον κόσμο μας, δεν είναι λόγος για ικανοποίηση, αλλά αυτοκριτική. Μας πληγώνει που το λέμε, αλλά αυτοί έχουν νοοτροπία πρωταθλητή και εμείς όχι. Αν δεν το πάρουμε όλοι απόφαση πως ο δρόμος για να γίνουμε μεγάλοι είναι μακρύς και επίπονος, δεν πρόκειται να το πετύχουμε ποτέ. Η ποδοσφαιρική ζωή κάνει κύκλους, η ΟΜΟΝΟΙΑ θα μεγαλώσει κάποτε ξανά. Το πόσο μεγάλος είναι ο κύκλος όμως και πότε είναι αυτό το κάποτε, εξαρτάται από τις δικές μας πράξεις και νοοτροπία.
Τι πρέπει να κάνουμε λοιπόν για να μεγαλώσουμε ξανά; Κανένα αλάθητο δεν διεκδικούμε, αν είχαμε τις λύσεις θα τις προσφέραμε απλόχερα εδώ και χρόνια και θα αποφεύγαμε όλοι τα βάσανα. Η άποψη μας είναι όμως πρέπει να σταματήσει επειγόντως το ράβε ξήλωνε. Και σε αυτή τη βάση, λέμε τα πιο κάτω:
Πρέπει να αντιληφθούμε πως δεν θα φτάσουμε τους άλλους σε μια μεταγραφική. Θα χρειαστεί χρόνος, υπομονή, σωστή νοοτροπία. Το καλοκαίρι κάναμε μια αρχή, ας συνεχίσουμε χωρίς να μας πανικοβάλει ότι δεν πάμε ούτε φέτος για πρωτάθλημα. Συνεχίζοντας από το προηγούμενο σημείο, να καταλάβουμε ότι μέσα σε μια μεταγραφική, δεν γίνεται ρόστερ πρωταθλητισμού. Είναι αδιανόητο να πιστεύουμε ότι θα φέρουμε νέο προπονητή, 20 παίκτες και θα αποκτήσουμε ομάδα που θα πάρει πρωτάθλημα και θα αντέξει σε βάθος χρόνου.
Απόλλωνας, ΑΕΚ και Αποέλ. Όλοι έχουν τουλάχιστον 6-7 παίκτες κλειδιά, τουλάχιστον 3 χρόνια στο ρόστερ τους. Εμάς είναι 2 το πολύ. Οι άλλοι ήρθαν πέρσι ή φέτος. Το ρόστερ μας έχει κτυπητές αδυναμίες, έχει όμως και συγκεκριμένους παίκτες με μεγάλη ποιότητα. Η ΟΜΟΝΟΙΑ πρέπει να κρατά την ποιότητα (και όχι να την αφήνει να φύγει όπως έκανε στο παρελθόν με Μορέιρα, Λεάντρο, Ασσίς και τόσους άλλους) και να αποβάλλει αυτούς που δεν μπορούν να προσφέρουν. Πρέπει ένας καλός κορμός, να μείνει χρόνια στο ρόστερ, να μάθει να ζει με την πίεση του κόσμου και των ντέρμπι, τις απαιτήσεις μέχρι που να φτάσουμε σε σημείο με συνεχή ενδυνάμωση να κτυπήσουμε το πρωτάθλημα. Στον κορμό συμπεριλαμβάνουμε και τον προπονητή. Δεν ξέρουμε αν ο Πάμπος Χριστοδούλου θα μας οδηγήσει στην γη της επαγγελίας μια μέρα, ξέρουμε όμως ότι οι συνεχείς αλλαγές μόνο κακό μας έκαναν και βοήθησαν στις τεράστιες καταστροφικές αλλαγές.
Τέλος να πούμε κάτι ακόμα. Το Μάιο το σωματείο έχει εκλογές. Ο κάθε ένας μας έχει δική του άποψη για το θέμα, θεωρούμε όμως σχεδόν δεδομένο πως από τη στιγμή που η ΟΜΟΝΟΙΑ δεν κάνει τη πορεία που θέλαμε, ατάκες όπως “έξω το ΑΚΕΛ”, “έξω οι διορισμένοι”, “ενωτική διοίκηση”, “ποιος εννα αναλάβει αν φύγουν” θα αποτελούν καθημερινότητα. Δεν παίρνουμε θέση για εκλογές, είναι πρόωρο, έχουμε άποψη αλλά δεν είναι της ώρας. Οφείλουμε όμως να πούμε πως το όποιο αποτέλεσμα τους δεν πρέπει να διαταράξει τη φιλοσοφία με την οποία προσεγγίζουμε το ποδοσφαιρικό. Καινούρια ή ίδια διοίκηση (γιατί ακόμα κι αν συνεχίσει η τωρινή δεν εγγυάται κανείς πως θα στηριχθεί ο Πάμπος και η προσπάθεια, η ίδια άλλωστε διοίκηση έκανε αλλαγές μεσούσης της χρονιάς πέρσι), πρέπει όλοι να αντιληφθούμε πως η προσπάθεια για να μεγαλώσουμε θα πάρει χρόνο.
υ.γ. Είναι κατά την άποψη μας λάθος να θεωρούμε πως η Ανόρθωση είναι παράδειγμα επιτυχίας μέσα σε ένα καλοκαίρι. Έχει ποιότητα και προσωπικότητες η Κυρία της Αμμοχώστου, δεν έχει όμως βάθος, έχει αδυναμίες και είναι πρόωρο να κριθεί. Αν τερματίσει 3η ή 4η θα τη θεωρούμε ακόμα επιτυχημένη; Που θα είναι αν μας ρωτάτε, αλλά η προσπάθεια της Ανόρθωσης θα κριθεί σε βάθος 2-3 χρόνων.
