Ο Χρίστος Ζαβός, του 24sports.com.cy εκφράζει την άποψη του για την κατάσταση στην ΟΜΟΝΟΙΑ και όλα αυτά που πρέπει να γίνουν για να μπορέσει το σωματείο να προχωρήσει, να εκσυγχρονιστεί. Παρότι δεν συμφωνούμε με τα πάντα που αναφέρει, υπάρχουν σημεία που περιγράφει πολύ χαρακτηριστικά, πολύ έντονα και ξεκάθαρα την κατάσταση.
ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΖΑΒΟΥ, 24sports.com.cy
“Μπαμ!!! Προσγείωση και μάλιστα ανώμαλη στην πραγματικότητα. Την πραγματικότητα την οποία χιλιάδες κόσμος εγκατέλειψε εδώ και μήνες. Που ζούσε σε μια πλάνη.Φτάνοντας μέχρι και στο σημείο να σμικρύνει το μέγεθος της ίδιας του της ομάδας, γιγαντώνοντας μια απειροελάχιστη οντότητα σε σχέση με αυτή του σωματείου. Είτε αυτή λέγεται Πάμπος, Μουρίνιο ή Μακάριος.
Από τον πρόεδρο που έσπευσε να «κατοχυρώσει» ως προσωπική την επιτυχία πρόσληψης του Πάμπου (αν είναι δυνατόν) μέχρι και τον τελευταίο οπαδό που περίμενε τον Μεσσία. Αυτόν που θα έρθει και θα λυτρώσει ολόκληρο τον πράσινο πλανήτη.Και το χειρότερο δε, κάποιοι εμμένουν στο Μεσσιανισμό σαν καλοί Χριστιανοί- ΟΜΟΝΟΙΑΤΕΣ που είναι. Να έρθει ο Τιμούρ, ο Κώστας, ο Τόνι, ο Γκουαρδιόλα … η σάρα και η μάρα.
Είναι όμως η ΟΜΟΝΟΙΑ , ηλίθιε. Είναι ο οργανισμός που κουβαλά το πρόβλημα, δεν είναι θρησκεία καταγεγραμμένη σε «ιερά» βιβλία.
Είναι η δομή του ή αν θες το dna του. Αυτό που αλλοιώθηκε με τα χρόνια. Αυτό που σε έχει καταστήσει οπαδό που γουστάρει απλά και μόνο να κερδίζει τον Αποέλ. Που βλέπει παντού εχθρούς. Αυτό που σε κάνει να βολεύεσαι με τον κάθε τυχάρπαστο ποδοσφαιριστή που καλείται ν’ αγωνιστεί με το τριφύλλι στο στήθος. Αυτό που στην τελική σε κάνει να πιστεύεις ότι ο κάθε Πάμπος θα σε πάει στη Γη της Επαγγελίας.
Είναι όμως η ΟΜΟΝΟΙΑ , ηλίθιε. Η μεγάλη ομάδα που εμείς οι σαραντάρηδες, μικρότεροι, φοβόμασταν κάθε φορά που πηγαίναμε στο γήπεδο. Είναι η λαοφιλέστερη ομάδα του νησιού. Είναι αυτή που όταν φωνάζεις «Λαός» δονείται η χλωρίδα και η πανίδα του περίγυρου.
Είναι η ΟΜΟΝΟΙΑ ηλίθιε και είναι πλέον πασιφανές ότι κάτι γίνεται λάθος. Μάλλον δεν υπάρχουν αυτοί οι μηχανισμοί που θα οχυρώσουν το σωματείο. Συμφωνώ ότι η ΟΜΟΝΟΙΑ τα τελευταία χρόνια υπήρξε στόχος του ποδοσφαιρικού κατεστημένου. Μακάρι να συζητάγαμε τούτο το σημείο. Αυτό θα σήμαινε ότι τα πράγματα λειτουργούν όπως πρέπει και διάφοροι «βάρβαροι» την πολεμούν. Δεν είναι όμως το πρόβλημα οι «εχθροί».
Το πρόβλημα φαίνεται να είναι εντός του σωματείου. Η λήψη αποφάσεων, ο τρόπος διαχείρισης του ποδοσφαιρικού τμήματος, οι συνθήκες που υπάρχουν γύρω από την ζωή των ποδοσφαιριστών ή ακόμη και των προπονητών. Οι ελιγμοί και οι κινήσεις εντός του ποδοσφαιρικού παζαριού. Η Γενική Συνέλευση των μελών που έρχεται από το παρελθόν και αποφασίζει για το μέλλον.
Είναι αλήθεια ότι ακόμη η ΟΜΟΝΟΙΑ δεν έχει ακόμη απαλλαγεί από το κόμμα. Δεν γνωρίζω αν στην τελική μπορεί να γίνει κάτι τέτοιο, αφού ιδιαίτερα οι παλαιότερες γενιές των οπαδών, θεωρούν τους δύο οργανισμούς το ένα και το αυτό.
Είναι όμως η ΟΜΟΝΟΙΑ ηλίθιε που πρέπει να εκσυγχρονιστεί. Να θέσει άλλες βάσεις πιο επαγγελματικές. Να μπουν ορεξάτοι μέσα, αν θες και λαμόγια, αφού αυτά είναι που επιβιώνουν στο χώρο του κυπριακού ποδοσφαίρου.
Πλέον το ποδόσφαιρο έχει πάρει μια άλλη μορφή. Πιο επαγγελματική, πιο ψυχρή, περισσότερο της άγριας μπίζινας παρά οτιδήποτε άλλο. Το ότι η ΟΜΟΝΟΙΑ αντιπροσωπεύει συγκεκριμένες αρχές, δεν μπορεί να αποτελεί σήμα κατατεθέν στον τρόπο λειτουργίας της. Και η Μπαρτσελόνα είναι σύμβολο δημοκρατίας / αντίστασης, τη διαχείριση της όμως ανέλαβαν τεχνοκράτες, επιχειρηματίες που σκοπό έχουν το οικονομικό κέρδος. Πρέπει επιτέλους να αποσαφηνιστούν κάποια δεδομένα, εάν αυτή η ομάδα θέλει να προκόψει.
Είναι η ΟΜΟΝΟΙΑ ηλίθιε του κόμματος, που την κρατάς δέσμια στα δικά σου μικροκομματικά συμφέροντα. Άνοιξε τις πύλες επιτέλους να μπουν μέσα άνθρωποι, όχι επαναστάτες, ούτε σώνει και καλά ηθικοί. Άτομα που αγαπούν ή όχι την ΟΜΟΝΟΙΑ και έχουν σκοπό να κερδοσκοπήσουν άμα λάχει. Είναι ο καπιταλισμός ηλίθιε και δυστυχώς ή συμπορεύεσαι μαζί του ή απλά μένεις και παρακολουθείς. Στο κάτω, κάτω για ομάδες μιλάμε στον άγριο επιχειρηματικό κόσμο του ποδοσφαίρου. Αυτή είναι η αλήθεια, δυστυχώς.
Άμα θες κοινωνικές ή πολιτικές μάχες, υπάρχουν άλλα ειδών γήπεδα, να παλέψεις. Στο ποδόσφαιρο έτσι όπως έχει εξελιχθεί δεν σηκώνει ιδεολογίες ως προς τον τρόπο που εμπλέκεσαι ή διαχειρίζεσαι καταστάσεις. Ή είσαι επαγγελματίας ή τρως τα μούτρα σου. Δεν έχει «μα», ούτε «μου».
Η παρούσα διοίκηση το μόνο που έχει να κάνει τούτη τη στιγμή είναι να διαφυλάξει όσο γίνεται την ηρεμία του ποδοσφαιρικού τμήματος. Να επιλέξει έναν προπονητή που ακόμη και αν πετύχει, να μην αποτελεί το Α και το Ω για την ομάδα.Όποια και να είναι τα αποτελέσματα, θετική ή αρνητικά, πρέπει όλη η προσπάθεια να επικεντρωθεί στην αλλαγή μοντέλου.
Κάποιοι να βάλουν νερό στο κρασί τους και να δουν επιτέλους τη σκληρή πραγματικότητα. Ας υπάρξει μια συνεργασία μεταξύ του «κράτους-κόμματος» με τον ιδιωτικό τομέα. Σιγά, σιγά να δημιουργηθούν οι συνθήκες που θα δελεάσουν τον πρόεδρο-λαμόγιο να αναμειχθεί. Να εκμεταλλευτεί τούτο το μέγεθος σε τούτο το συγκεκριμένο περιβάλλον.
Είναι η ΟΜΟΝΟΙΑ ηλίθιε και είναι το μεγαλύτερο μαγαζί της Κύπρου. Ή το κατανοείς και ελίσσεσαι ανάλογα ή μείνε εκεί να υπηρετείς τα συμφέροντα του οποιουδήποτε παίζοντας με τον πόνο χιλιάδων ανθρώπων.”
