Οι χειμερινές βροχές συνιστούν ένα χαρμόσυνο γεγονός σε όλους τους Κυπρίους για πολλούς και διάφορους λόγους: γεμώνουν τα φράγματα, ποτίζουνται τα δεντρά, φέφκουν τα χώματα που τες βεράντες, αλλά πάνω από όλα φκαίνουν οι καράολοι.
Έτσι και η στήλη μετά από την θεομηνία που προκάλεσε η πεντάρα από τους μικρομεσαίους, αποφάσισε να ακολουθήσει τις χιλιάδες άλλους καραόλους που εξιμουττίσαν μετά και την απομάκρυνση του (Messiah) Πάμπου και να καταθέσει την γνώμη της.
Βλέποντας πίσω, είμαστε της άποψης ότι οι λόγοι και ο τρόπος που επιλέχθηκε ο (Messiah) Πάμπος ήταν εντελώς λανθασμένοι. Ο (Messiah) Πάμπος επιλέχθηκε εν μέσω πανικού μετά και την παταγώδη αποτυχία Νταμπίζα, καθώς η διοίκηση, οι οπαδοί και η στήλη η ίδια, έβλεπαν ότι ο (Messiah) Πάμπος λόγω του έργου του αλλά και του χαρακτήρα του ταίριαζε απόλυτα στις ανάγκες και την ιδιοσυγκρασία της ομάδας. Δυστυχώς όμως ένα παραμένει, ότι η απόφαση για πρόσληψη του (Messiah) Πάμπου δεν έγινε με βάση κάποια ποδοσφαιρικά κριτήρια αλλά παρορμητικά, λόγω του ότι η ομάδα και ο κόσμος χρειάζονταν κάποιον να πιστέψουν.
Ίσως να είναι και αυτός ένας από τους λόγους (αν όχι ο κύριος) της παταγώδους αποτυχίας της. Η στήλη οφείλει να διαπιστώσει ότι τον καιρό που ανακοινώθηκε ο Πάμπος πρέπει να είχε ιδιαίτερη ξηρασία, καθώς υπήρχε ιδιαίτερη έλλειψη στους καραόλους. Κανένας τότε δεν παραπονιέτουν ότι ο (Messiah) Πάμπος επιλέχθηκε χωρίς τη βοήθεια τεχνικού διευθυντή ή τελοσπάντων κάποιου που καταλάβει (αλλά με το απαρχαιομένο μοντέλο της εφορίας), ότι για να μεν κρούσει σαν προπονητής από τις επιλογές του Νταμπίζα επιλέξαμε να κρούσουμε κάθε πιθανότητα να πάμε Ευρώπη (με σημαντικό οικονομικό κόστος) και ότι ο προπονητής θα ήταν ο ΑΠΟΛΥΤΟΣ άρχοντας στα μεταγραφικά (το «Pambos Knows» εφορήθηκε πολλά το καλοκαίρι που μας πέρασε). Κάπως έτσι, ο Πάμπος αφέθηκε να στήσει την ομάδα χωρίς την παραμικρή εμπλοκή ΔΣ, φέρνοντας καμπόσους μετριότατους παίχτες, μερικούς παροπλισμένους και μη δεχόμενος να φέρει παίχτες με μηδαμινό ρίσκο οι οποίοι είναι κοινό μυστικό ότι έρχονταν στο Γέρι παρπατητί (βλέπε Σκέμπρι). Οι καράολοι όμως, φαίνεται τότε ότι λόγω έλλειψης αποτυχιών εστερούνταν τροφής και κατ’ επέκταση δυνάμεων.
Από την ευφορία και την ελπίδα λοιπόν, φτάσαμε στα τάρταρα και τον μηδενισμό, τα οποία και οδήγησαν στην απομάκρυνση του Πάμπου. Όπως πάρα πολύ σωστά είπε και η Θύρα, πολλοί ΟΜΟΝΟΙΑΤΕΣ προτιμούν να καταδυναστεύεται η ομάδα μας παρά να ευημερεί, αφού τρέφονται σαν καράολοι από την δυστυχία της ΟΜΟΝΟΙΑΣ. Προσέξετε, η στήλη δεν αναφέρεται στους ΟΜΟΝΟΙΑΤΕΣ που νοιάζουνται για την ομάδα τους, την πονούν, την στηρίζουν, την επικροτούν όταν πάει καλά και επικρίνουν όταν κάτι πάει λάθος, αλλά σε εκείνους που περιμένουν στη γωνιά για να τραφούν που την αποτυχία της, να πολλίνουν τα like τους στο facebook και να θρέψουν τα σύνδρομα τους με διαδικτυακά πισκαλιτά.
Πίσω στην απομάκρυνση Πάμπου, να μου επιτρέψει ο φίλος Libero να διαφωνήσω μαζί του, αν ο (Messiah) Πάμπος ήθελε να φύει (που νομίζω μετά το παιχνίδι με τους μικρομεσαίους ήταν ηλίου φαεινότερο πως δεν ήθελε να μείνει), καλά κάναμε και οι δυο που χωρίσαμε δρόμους, ο πάγκος της βασίλισσας είναι υπερβολικά βαρύς ακόμα και σήμερα και σε τούτον πρέπει να κάθονται όσοι θέλουν και μπορούν. Επίσης ο (Messiah) Πάμπος στηρίχθηκε από όλους μας όσο κανένας άλλος, σε άλλες περιπτώσεις η διοίκηση και ο κόσμος θα τον έδιωχναν από το παιχνίδι με τον Ολυμπιακό. Αν ο (Messiah) Πάμπος ήθελε να μείνει και η διοίκηση δεν τον στήριξε, τότε θα έχουμε να μιλούμε για μεγαλύτερη κωλοτούμπα και από αυτές του Τσίπρα, μαθαίνω όμως ότι κάτι τέτοιο δεν ισχύει.
Ερχόμενος στη διοίκηση, έκαμε πράγματι σοβαρά λάθη ακόμα και σε θέματα αγωνιστικά, αλλά είμαστε της άποψης ότι μια έκτακτη συνέλευση σήμερα απλά θα κάνει την κατάσταση χειρότερη, αφού θα οδηγήσει την ομάδα σε μια χέρσα περίοδο εσωστρέφειας και διαμάχης, την ώρα που χρειαζόμαστε ενότητα όσο ποτέ άλλοτε.
Το καλοκαίρι είναι κοντά και είναι καιρός να αλλάξουμε, να δούμε εκλογές χωρίς σκονάκια, χωρίς κενές υποσχέσεις, να εκλέξουμε ανθρώπους που θα πάρουν την Ομόνοια μπροστά, να σύρουμε έξω από την Ομόνοια άτομα που την παίρνουν πίσω μαζί με τους καραόλους που τρέφονται με την αποτυχία της.
«Δεν μπορώ να πω με σιγουριά ότι τα πράγματα θα διορθωθούν αν αλλάξουν. Είμαι σίγουρος όμως ότι για να διορθωθούν, πρέπει να αλλάξουν.»
ΟΜΟΝΟΙΑ ΩΣ ΤΟ ΤΕΛΟΣ. Το κεντρί.
